Ευχαριστίες του Θανάση Ζεμπίλη στη Βουλή για την μοριοδότηση της εντοπιότητας στην Π.Ε. Εύβοιας (video)
Με την υπερψήφισή του ολοκληρώθηκε στη Βουλή η συζήτηση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών για την "Επιτάχυνση των διαδικασιών του ΑΣΕΠ".Κατά την ομιλία του στην Ολομέλεια ο Βουλευτής Εύβοιας Θανάσης Ζεμπίλης ευχαρίστησε τον Υπουργό Εσωτερικών κ. Θόδωρο Λιβάνιο για την ένταξη της Π.Ε. Εύβοιας στο καθεστώς αυξημένης μοριοδότησης εντοπιότητας στην διαδικασία προσλήψεων του ΑΣΕΠ. Ειδικότερα, ανέφερε:
…."Μια παθογένεια που υπάρχει στο δημόσιο τομέα είναι οι επιτυχόντες σε διαγωνισμούς για θέσεις σε νησιωτικές και ορεινές περιοχές είναι από την επομένη του διορισμού τους να μεθοδεύουν την μετακίνηση τους στον τόπο καταγωγής τους ή στα μεγάλα αστικά κέντρα. Το γεγονός αυτό έχει τραγικές επιπτώσεις στους κατοίκους μειονεκτικών περιοχών, περιοχών όπου οι δήμοι επιτελούν έναν πολλαπλό και σύνθετο ρόλο για να καλύψουν τις ελλείψεις του κεντρικού κράτους. Σήμερα, το Σ/Ν του Υπ. Εσωτερικών με την αυξημένη μοριοδότηση εντοπιότητας στις προσλήψεις έρχεται, σε εκπλήρωση της παρ.4 του αρθρ. 101 του Σ, να στηρίξει την νησιωτικότητα και την ορειονότητα. Να στηρίξει την Ελληνική περιφέρεια. Και στο σημείο αυτό θα ήθελα να ευχαριστήσω τον Υπουργό κ. Λιβάνιο, καθώς στο καθεστώς αυξημένης μοριοδότησης εντάσσεται και η Π.Ε. Εύβοιας, πλην του Δ. Χαλκιδέων. Και αυτό είναι δίκαιο γιατί και η Εύβοια είναι νησί. Είναι δίκαιο διότι όλοι οι δήμοι της Εύβοιας, πλην της Χαλκίδας, αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα με τις νησιωτικές περιοχές. Την απομόνωση, την ασυνέχεια του εδάφους, την έλλειψη υποδομών, την υποστελέχωση των υπηρεσιών. Ιδιαίτερα, όμως, γιατί η Εύβοια, που αποτελεί την ασπίδα της Αττικής, πλήττεται συχνά από θεομηνίες και ακραία καιρικά φαινόμενα. Και έχει σημασία οι υπηρεσίες των δήμων να είναι στελεχωμένες, για να ανταπεξέλθουν στις προκλήσεις της κλιματικής κρίσης"…….
Σε άλλο σημείο της ομιλίας του ανέφερε: "Πριν από 30 χρόνια, τον Δεκέμβριο του 1994 ο Αναστάσης Πεπονής υποχρεωνόταν να παραιτηθεί από τη θέση του Υπουργού Προεδρίας, προκειμένου να προστατεύσει έναν νεοπαγή και ελπιδοφόρο θεσμό που ο ίδιος καθιέρωσε. Έναν εκσυγχρονιστικό νόμο, που δεχόταν τις πρώτες επιθέσεις, πριν καλά καλά στεγνώσει το μελάνι του Εθνικού Τυπογραφείου. Αυτή είναι συνήθως και η μοίρα των μεταρρυθμιστών.
Άλλωστε, είναι γνωστό ότι στη χώρα µας είμαστε όλοι υπέρ των μεταρρυθμίσεων στα λόγια αλλά εχθρικοί στην εφαρμογή τους. Αυτό προμήνυε και την εξέλιξη των πραγμάτων. Όντως, ο Ν.2190 είναι ο πιο πολυτροποποιημένος νόμος του σύγχρονου ελληνικού κράτους. Από το 1994 μέχρι σήμερα έχει τροποποιηθεί 140 και πλέον φορές και τις περισσότερες για να ευνοηθούν κατηγορίες υποψηφίων και μάλιστα χωρίς καν να ερωτηθεί η Ανεξάρτητη Αρχή. Αντίθετα, η παρούσα κυβέρνηση κινήθηκε εξαρχής στον άξονα της ενίσχυσης, της ενδυνάμωσης και της διεύρυνσης του ρόλου του ΑΣΕΠ. Κατ´αρχάς με το ν. 4.765/21, ο οποίος έδωσε έμφαση στην αξιοκρατία. Διότι, είχαμε πράγματι ένα σύστημα διαφανές και αδιάβλητο που εξασφάλιζε την ακεραιότητα στη διαδικασία, όχι όμως και την αξιοκρατία.
Διότι, η αξιοσύνη δεν εξασφαλίζεται με το σύστημα της μοριοδότησης και τα τυπικά προσόντα, αλλά απαιτεί διαγωνισμούς, τεστ δεξιοτήτων και μια πιο σύνθετη διαδικασία επιλογής προσωπικού. Ακολούθως, με το ν. 5.062/23 θεσμοθετήθηκε η εμπλοκή του ΑΣΕΠ στις διοικήσεις δημοσίων φορέων, ώστε να επιλέγονται με τρόπο αξιοκρατικό και με βάση τα τεχνικά προσόντα και τις δεξιότητες. Στην πραγματικότητα, επρόκειτο για τη πρώτο μεγάλο βήμα αποκομματικοποίησης του κράτους και υιοθέτησης δυτικών αντιλήψεων, όπως του Μαξ Βέμπερ, για μια πολιτικά ουδέτερη διοίκηση. Στην ίδια κατεύθυνση σήμερα το παρόν Σ/Ν έρχεται να αναζωογονήσει το ΑΣΕΠ. Είναι σίγουρο ότι ένας νόμος που ψηφίστηκε πριν από 30 χρόνια, όσο πρωτοποριακός και αν ήταν για την εποχή του, δεν μπορεί να απαντήσει στα δεδομένα και τις προκλήσεις του 2024 και της ψηφιακής εποχής. Ιδιαίτερα δε, όταν οι μεγάλες καθυστερήσεις και οι χρονοβόρες γραφειοκρατικές διαδικασίες, δεν επιτρέπουν να γίνεται ο σωστός προγραμματισμός των προσλήψεων. Για την αντιμετώπιση αυτών των παθογενειών το παρόν Σ/Ν προωθεί ρυθμίσεις για την επιτάχυνση της διαδικασίας μέσω της σύντμησης των προθεσμιών από την προκήρυξη μέχρι και την κάλυψη των θέσεων. Περαιτέρω, η βέλτιστη αξιοποίηση των νέων τεχνολογιών, της ψηφιοποίησης και της διαλειτουργικότητας με τον υπόλοιπο δημόσιο τομέα αποτελούν απαραίτητη προϋπόθεση προκειμένου να εκσυγχρονιστεί το σύστημα προσλήψεων στο δημόσιο. Ωστόσο, το δημόσιο δεν είναι πόστο για να βολευτεί κάποιος. Έτσι, η αξιοσύνη δεν αρκεί μόνο για την είσοδο κάποιου στο δημόσιο τομέα, αλλά θα πρέπει να τον συνοδεύει σε όλο τον εργασιακό του βίο. Θα πρέπει, συνεπώς, ο δημόσιος λειτουργός να επιμορφώνεται, να εξελίσσεται, να αξιολογείται και να επιβραβεύεται ως προς την εργασιακή του αποδοτικότητα. Άρα, υπάρχει ανάγκη να ενισχυθεί ο μηχανισμός επιβράβευσης των πιο παραγωγικών υπαλλήλων. Και αυτό θα εμπεδώσει μια κουλτούρα αξιοκρατίας, που θα μας απομακρύνει από την αντίληψη της ισοπέδωσης. Μια νοοτροπία, που δούλευε σαν τις μηχανές του γκαζόν, οι οποίες κουρεύουν τα πάντα προς τα κάτω. Αυτό συνέβαινε γιατί με το προηγούμενο καθεστώς της βαθμολόγησης στο δημόσιο: το 97% των υπαλλήλων αξιολογούνταν από πολύ επαρκείς έως άριστοι. Έτσι, ο καλός και ο κακός υπάλληλος είχε ακριβώς την ίδια εξέλιξη: ωρίμανση στα χρόνια, ωρίμανση μισθολογική, ωρίμανση ιεραρχική. Το γεγονός αυτό, το να είναι όλοι όμοιοι, "έλυνε και τα χέρια" των πολιτικών, που θα μπορούσαν πλέον να επιλέξουν όποιον οι ίδιοι επιθυμούσαν για τις θέσεις ευθύνης. Ωστόσο, στις μετρήσεις του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Δημόσιας διοίκησης ως προς την ικανοποίηση των πολιτών από τις δημόσιες υπηρεσίες σε 35 κράτη η Ελλάδα φιγουράριζε στις τελευταίες θέσεις, κάτω ακόμα και από την γειτονική Βουλγαρία. Αν αναζητήσουμε τώρα τις βέλτιστες πρακτικές σε χώρες που διακρίθηκαν, όπως το Λουξεμβούργο και η Φινλανδία θα συναντήσουμε ετήσια σχέδια δράσεις, μετρήσιμους στόχους, αξιολόγηση δομών και κίνητρα που στοχεύουν στη βελτίωση των δεξιοτήτων των δημοσίων υπαλλήλων. Έχει έρθει η ώρα πια και στη δημόσια διοίκηση της χώρα μας, να αξιοποιήσουμε εργαλεία σύγχρονου μάνατζμεντ και διαχείρισης ανθρώπινου δυναμικού, όπως το μπόνους παραγωγικότητας. Με αυτό τον τρόπο θα αλλάξουμε το υπόδειγμα του κράτους και θα απαλλαγούμε από τον εξισωτισμό, που συνθλίβει τους ανθρώπους και δεν τους αφήνει να εξελιχθούν στο δημόσιο.
Για όλους λοιπόν αυτούς τους λόγους υπερψηφίζουμε το παρόν Σ/Ν, ένα νομοθέτημα που αποσκοπεί σε μια σύγχρονη, αξιοκρατική και φιλική προς τον πολίτη διοίκηση"……
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου