Ψηφίστηκε χθες στη Βουλή το Σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών «Νέο σύστημα επιλογής διοικήσεων φορέων του δημοσίου τομέα, ενίσχυση της αποτελεσματικότητάς τους και λοιπές διατάξεις». Κατά τη συζήτηση στην Ολομέλεια της Βουλής το λόγο έλαβε ο βουλευτής Εύβοιας Θανάσης Ζεμπίλης, που ανέφερε μεταξύ άλλων:
……«Στον νικητή όλα τα λάφυρα» αυτό ήταν το σύνθημα που επικρατούσε στις αρχές του 19ου αιώνα, όπως το περιέγραψε το 1928 ο έβδομος πρόεδρος των ΗΠΑ Άντριου Τζάκσον. Είναι προφανές ότι επρόκειτο για το μοντέλο του κράτους λάφυρου, στο οποίο το κόμμα που επικρατεί κάθε φορά εκλογικά εφορμά στον κρατικό μηχανισμό, διορίζοντας τα στελέχη του σε όλες τις κυβερνητικές θέσεις. Στη πορεία βέβαια και στο δυτικό κόσμο επικράτησε η θεώρηση του Μαξ Βέμπερ και από τις αρχές του 20ου αιώνα οι θεωρίες των Ουίλσον και Γκούντνοου για μια πολιτικά ουδέτερη διοίκηση, όπου τα στελέχη της διορίζονται κατά τρόπο αξιοκρατικό, σύμφωνα με τα τεχνικά προσόντα και τις δεξιότητες. Βλέπουμε, συνεπώς, ότι τα φιλελεύθερα προηγμένα πολιτικά διοικητικά - συστήματα αρχίζουν σταδιακά να λειτουργούν με βάση θεσμούς, κανόνες διαφάνειας και αμερόληπτες διαδικασίες. Και ενώ αυτά συνέβαιναν στην Ευρώπη και τον πολιτισμένο κόσμο στη χώρα μας οι οπαδοί της αναχρονιστικής προσέγγισης του κράτους - λάφυρου εξακολουθούσαν να επιμένουν και να δίνουν μάχες οπισθοφυλακής. Υποστήριζαν μάλιστα ότι πρόκειται για μια πρακτική πλήρως δημοκρατική, που ενισχύει την πολιτική μετάβαση και τη διοικητική αποτελεσματικότητα, αφού εντός της διοικητικής πυραμίδας οι πολιτικοί προϊσταμένοι και τα διοικητικά στελέχη εμφορούνται από κοινά ιδεώδη. Ωστόσο, η αντίληψη αυτή συνιστά την κύρια παθογένεια διότι η εμπλοκή στην γενική διακυβέρνηση κομματικών στελεχών είναι αυτή που επιτρέπει την αξιοποίηση του κρατικού μηχανισμού για κομματικά οφέλη. Βλέπουμε, συνεπώς, ότι πίσω από αυτά τα φτιασιδώματα πρόκειται για την ίδια ακριβώς νοοτροπία, τη θεώρηση δηλαδή του δημόσιου τομέα ως προνομιακού πεδίου λαφυραγώγησης προς όφελος του πελατειακού κράτους. Και βεβαίως ο κομματισμός, η αναξιοκρατία , το ρουσφέτι, ο σκληρός πελατειασμός, η αδιαφάνεια και η πολυνομία αποτελούν εκφάνσεις ενός αποτυχημένου μοντέλου εξουσίας, του μοντέλου που μας οδήγησε όχι μόνο στην οικονομική, αλλά και στην ηθική χρεοκοπία. Διότι η ηθική χρεοκοπία και λιγότερο η οικονομική ήταν αυτή που οδήγησε χιλιάδες νέους στο εξωτερικό για να δοκιμάσουν τη τύχη τους σε χώρες, όπου μπορούσαν να έχουν ισότιμη μεταχείριση. Αυτή είναι μια θλιβερή πραγματικότητα, που οδηγεί πολλούς στο άδικο και ισοπεδωτικό για τους πολιτικούς συμπέρασμα: ότι όλοι το ίδιο είναι! Η αλήθεια όμως είναι εντελώς διαφορετική! Και αυτό αποδεικνύεται από τις διαρθρωτικές αλλαγές και τις βαθιές μεταρρυθμίσεις για τον εκσυγχρονισμό του κράτους, στις οποίες προχώρησε θαρραλέα και από τη πρώτη στιγμή η παρούσα κυβέρνηση. Αποδεικνύεται από το γεγονός ότι η Ελλάδα το 2022 βελτίωσε την κατάταξη της κατά 16 θέσεις σε σχέση με το 2018 στον δείκτη αντίληψης διαφθοράς, σύμφωνα με την έκθεση της διεθνούς διαφάνειας.
Αποδεικνύεται από το παρόν ΣΝ, που φέρνει μια μεγάλη επανάσταση στο χώρο της δημόσιας διοίκησης. Δυστυχώς αυτά που είναι αυτονόητα στην υπόλοιπη Ευρώπη, όπως εκθέσαμε πριν, στην Ελλάδα έπρεπε να έρθει στη κυβέρνηση η ΝΔ και ο Κυριάκος Μητσοτάκης για να εφαρμοστούν. Και είναι γεγονός ότι, για πρώτη φορά μετά τη μεταπολίτευση, μια κυβέρνηση εκχωρεί στον ΑΣΕΠ την απόλυτη και ανέλεγκτη εξουσία που είχε, να διορίζει όποιον της γουστάρει σε οποιαδήποτε διοικητική θέση. Για πρώτη φορά κυβέρνηση θέτει κανόνες και ενιαία αντικειμενικά κριτήρια στην επιλογή διοικήσεων των ΝΠΔΔ. Με αυτό τον τρόπο αναμένεται να φυσήξει φρέσκος αέρας στη δημόσια διοίκηση και να δοθούν ευκαιρίες σε πολλούς νέους ανθρώπους που έχουν σπουδάσει σχετικές επιστήμες ή έχουν διοικητική εμπειρία, με στόχο τη βέλτιστη αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού….. Είναι μάλιστα πολύ σημαντικό ότι με το παρόν Σ/Ν οι διοικήσεις θα υπογράφουν συμβόλαια απόδοσης, θα λειτουργούν με συγκεκριμένα σχέδια δράσης, θα αξιολογούνται ετησίως και θα κινητροδοτούνται ως προς την επίτευξη των στόχων, με απώτερο σκοπό την καλύτερη εξυπηρέτηση των πολιτών. Και θα περίμενε κανείς μία τέτοια νομοθετική πρωτοβουλία εξυγίανσης του κρατικού μηχανισμού να συναντήσει μια ευρύτερη σύγκλιση των πολιτικών δυνάμεων. Παρά ταύτα βλέπουμε απέναντι το ΠΑΣΟΚ, που τη δεκαετία του 1980 δημιούργησε μια ολόκληρη σχολή πελατειασμού και φαυλότητας και τον ΣΥΡΙΖΑ που ιδεολογικά εξακολουθεί να αντιμετωπίζει το κράτος ως δομικό αντίπαλο.
Άλλωστε, και με τις νεότερες προσεγγίσεις διανοητών, όπως του Πουλαντζά «η αριστερά οφείλει να είναι μέσα και ενάντια στο κράτος, πρέπει να το καταλάβει και να το διοικήσει αλλά και να ενεργεί ενάντια στους θεσμικούς περιορισμούς και στην ιδεολογική του κατεύθυνση». Αυτό ήταν και το ιδεολογικό υπόβαθρο των καθεστωτικών συμπεριφορών και αντιλήψεων για τον έλεγχο του κρατικού μηχανισμού και των διοικητικών του απολήξεων, των περίφημων αρμών της εξουσίας. Το είδαμε και στη πράξη όταν ο ΣΥΡΙΖΑ με φωτογραφικές προσκλήσεις εκδήλωσης ενδιαφέροντος, διαφορετικές από υπουργείο σε υπουργείο, και όχι με ενιαία διαδικασία όπως τώρα, καταστρατηγούσε και ακύρωνε στη πράξη ακόμα και δικούς του νόμους, όπως το μητρώο επιτελικών στελεχών. Σήμερα όμως που βιώνουμε τις κατακλυσμιαίες συνέπεια της 4η βιομηχανικής επανάστασης θα πρέπει να προχωρήσουμε μπροστά. Η μεταρρύθμιση θα πρέπει να σαρώσει το δημόσιο και να επεκταθεί και σε δευτερεύοντα μονοπρόσωπα όργανα διοίκησης. Αυτή είναι και η εντολή του Ελληνικού Λαού που έδωσε στις πρόσφατες εκλογές 41% στη Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη. Να κόψει τις ρίζες του παλαιοκομματισμού και να γίνουμε Ευρώπη! Ευρώπη στην οικονομία! Ευρώπη στους θεσμούς! Σε αυτό κατατείνει και το παρόν ΣΝ, το οποίο υπερψηφίζουμε!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου