Η κυβέρνηση ενδιαφέρεται μόνο για την κερδοφορία του κεφαλαίου, ενώ για τον φτωχοποιημένο λαό, υπάρχει πλήρης αδιαφορία και εγκατάλειψη.
Η λεγόμενη τοπική αυτοδιοίκηση ακολουθεί την ίδια πολιτική. Είναι, πλέον, τοπικό κράτος, μακρύ χέρι της κερδοφορίας του κεφαλαίου, φορομπηχτικός μηχανισμός και κανάλι αναδιανομής του πλούτου προς τα πάνω. Αντί να εξυπηρετεί τις κοινωνικές και τοπικές ανάγκες, προωθεί λυσσαλέα ιδιωτικοποιήσεις, κερδοσκοπικές εργολαβίες και μπαλώματα ντροπής, μέσω ΣΔΙΤ και ΕΣΠΑ, καθιερώνοντας τα τρύπια καλάθια του νοικοκυριού σε τοπικό επίπεδο.
Στην Περιφέρεια Στερεάς η παράταξη του Φάνη Σπανού συνεχίζει την καταστρεπτική πολιτική του προκατόχου του Μπακογάννη. Κανένα ουσιαστικό έργο. Δημόσια νοσοκομεία, υγεία, παιδεία, οδικοί άξονες σε πλήρη εγκατάλειψη.
Οι κυβερνήσεις θωρακίζουν το τοπικό κράτος με αντιδημοκρατικούς νόμους και κανονισμούς λειτουργίας των περιφερειακών και δημοτικών συμβουλίων, εκλογικούς νόμους – κόφτες και απαγορευτικό κόστος συμμετοχής στις εκλογές, προκειμένου να το «απολυμάνουν» από κάθε ενοχλητική διεκδικητική παρουσία.
Ειδικά οι φετινές εκλογές, που διεξάγονται με βάση τον άκρως αντιδημοκρατικό και καλπονοθευτικό νόμο Βορίδη, με τα εξοντωτικά παράβολα συμμετοχής (500 ευρώ για τον υποψήφιο περιφερειάρχη, 150 ευρώ για κάθε υποψήφιο περιφερειακό σύμβουλο) & το κόστος ψηφοδελτίων – υλικού κλπ να καλύπτεται από τις ίδιες τις παρατάξεις , έχουν ως αποτέλεσμα ένα δυσβάσταχτο κόστος εκλογικής καθόδου, για συλλογικότητες όπως η Αριστερή Παρέμβαση στη Στερεά, που στηρίζεται αποκλειστικά στις εθελοντικές εισφορές μελών & φίλων.
Επίσης, το αυταρχικό & αντιδημοκρατικό όριο 3% για την εκλογή στο Περιφερειακό Συμβούλιο, η μείωση του ποσοστού εκλογής Περιφερειάρχη από 50+1% στο 43% λαμβάνοντας τα 3/5 των εδρών ανεξαρτήτως ποσοστού & γύρου , η συνεπαγόμενη μείωση του αριθμού των εκλεγόμενων εδρών της αντιπολίτευσης, ολοκληρώνουν την αντιδραστική θωράκιση του Τοπικού Κράτους σε Περιφερειακό & Τοπικό επίπεδο.
Δυστυχώς την αντιδημοκρατική αυτή μεταβολή του εκλογικού νόμου για τις αυτοδιοικητικές εκλογές, δεν την αντιπάλεψαν αποτελεσματικά ούτε οι δυνάμεις της κοινοβουλευτικής Αριστεράς , ποντάροντας ίσως στο μικροκομματικό - πρόσκαιρο όφελος , της εξαφάνισης μικρότερων ακηδεμόνευτων ριζοσπαστικών φωνών, έξω από τον άμεσο κομματικό τους έλεγχο.
Η «Αριστερή Παρέμβαση στη Στερεά» , στην 10χρονη πορεία της , όπως ανάφερε και η Διακήρυξη των προηγούμενων αυτοδιοικητικών εκλογών του 2019 , προσπάθησε:
«Η παρέμβασή μας στο περιφερειακό συμβούλιο έχει ως πρώτιστο στόχο να φέρει μέσα σε αυτό τους φυσικούς φορείς και τα αιτήματα των αγώνων και των κινημάτων των κατοίκων, εργαζομένων, ανέργων, νεολαίων. Θέλει να συμβάλλει ώστε να ακουστεί δυνατά η φωνή τους και να επιβληθούν τα αιτήματά τους κόντρα στις λογικές των «δημοσιονομικών κανόνων», της «εξυγίανσης», των «αναπτυξιακών πολιτικών», που χαρίζουν γη και ύδωρ στο κεφάλαιο και στερούν μέσα διαβίωσης και πόρους από τους εργαζόμενους και το λαό. Δεν συμμετέχουμε στα παζάρια (που επιβάλλει ο «Κλεισθένης») για «θέσεις» ή «συναινέσεις» με μνημονιακούς διαχειριστές των ΟΤΑ. Οι εκπρόσωποί μας στα συμβούλια εκπροσωπούν τα κινήματα και τα αιτήματά τους, δεν συνδιαχειρίζονται τις μνημονιακές πολιτικές κι εφαρμόζουν την εναλλαγή στις αιρετές θέσεις.»
Έχοντας επίγνωση του ασφυκτικού πλαισίου και του μηδενικού περιθωρίου για μια «φιλολαϊκή» διαχείριση σε επίπεδο «τοπικής αυτοδιοίκησης», συμμετείχαμε στις δύο προηγούμενες περιφερειακές εκλογές και εκλέξαμε εκπρόσωπους στο Περιφερειακό Συμβούλιο. Οι εκπρόσωποι μας όλα αυτά τα χρόνια προσπάθησαν να υπηρετήσουν τις ανάγκες του κινήματος με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Υλοποιήσαμε στην πρώτη θητεία την εναλλαγή της εκπροσώπησης στο Περιφ. Συμβούλιο, ενώ στην τελευταία θητεία λόγω δικών μας αδυναμιών αλλά και περιορισμών του εκλογικού νόμου, δεν έγινε κατορθωτή η εναλλαγή.
Λάθη και αστοχίες στην πορεία μας σίγουρα υπήρξαν, αδυναμίες στη μαζική και αμεσοδημοκρατική λειτουργία μας εντοπίζουμε πρώτα και κύρια εμείς οι ίδιοι/ες και προσπαθούμε να τις διορθώνουμε.
Σε όλη αυτή την πορεία η παρέμβασή μας , τόσο εντός όσο και εκτός του Περιφερειακού Συμβουλίου , ανέδειξε όλα τα ζητήματα που αφορούσαν τα συμφέροντα της κοινωνικής πλειοψηφίας :
- Από την υποβάθμιση των δημόσιων δομών υγείας σε όλη τη Στερεά (τόσο πριν όσο και κατά τη διάρκεια της πανδημίας)
- Την επέλαση της «πράσινης» τάχα ανάπτυξης των βιομηχανικών ΑΠΕ, στα βουνά ,τους κάμπους και τις θάλασσες της Στερεάς
- Την εγκατάλειψη και το ξεπούλημα της ΛΑΡΚΟ
- Τα εργατικά ατυχήματα – εγκλήματα της εργοδοσίας
- Την υποβάθμιση της δημόσιας εκπαίδευσης-τις συγχωνεύσεις καταργήσεις σχολικών μονάδων- τις ελλείψεις σε εκπαιδευτικούς και υποδομές
- Τον αγώνα ενάντια στα διόδια και την παράδοση των δρόμων στους εθνικούς εργολάβους
- Την υπεράσπιση της λαϊκής κατοικίας από τους πλειστηριασμούς
- Την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των προσφύγων – μεταναστών , ενάντια στη ρατσιστική πολιτική του κεντρικού και του τοπικού κράτους
- Την ανάδειξη της φασιστικής απειλής
- Την υπεράσπιση των εργατικών αναγκών , κόντρα στις συνεχείς επιθέσεις στα ασφαλιστικά-μισθολογικά και εργασιακά δικαιώματα
- Την ανάδειξη του ρόλου των διοικήσεων Σπανού – Μπακογιάννη, ως πλήρως υποταγμένων στην αντιλαϊκή πολιτική των εκάστοτε κυβερνήσεων (ιδιωτικοποιήσεις-αναθέσεις σε ημέτερους-εγκατάλειψη δημόσιων δομών – υπηρεσιών & υποδομών, επικοινωνιακή «διαχείριση» πανδημίας κλπ)
Επίσης σε συνεργασία με τις υπόλοιπες Αντικαπιταλιστικές Κινήσεις σε Δήμους και Περιφέρειες, συμβάλλαμε στην εμφάνιση και συγκρότηση , ενός μειοψηφικού αλλά διακριτού ρεύματος στην ελληνική κοινωνία , που παλεύει για μια αξιοβίωτη ζωή στο σήμερα της εργαζόμενης πλειοψηφίας, στοχεύοντας ταυτόχρονα στη συνολική ανατροπή της κοινωνίας της εκμετάλλευσης & της εξουσίας του κεφαλαίου σε κάθε πτυχή της κοινωνικής ζωής.
Όμως βρισκόμαστε ήδη σε μια νέα πολιτική πραγματικότητα. Οι διαδοχικές εκλογικές αναμετρήσεις του καλοκαιριού , ανέδειξαν καινούργια ποιοτικά χαρακτηριστικά :
1. Την κυριαρχία του βασικού εκφραστή των συμφερόντων του κεφαλαίου , όπως εκφράζεται από την κυβέρνηση της ΝΔ
2. Τη συντριπτική ήττα της σοσιαλδημοκρατικοποιημένης-αστικοποιημένης εκδοχής της «κυβερνώσας» αριστεράς (ΣΥΡΙΖΑ) – (που δεν αντισταθμίστηκε από τη σταθερότητα του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ)
3. Την επικίνδυνη ενίσχυση της ρατσιστικής – φασιστικής – ανορθολογικής ακροδεξιάς (Σπαρτιάτες-ΝΙΚΗ-Ελ. Λύση)
4. Την ήττα της προσπάθειας συγκρότησης ρεύματος ενός νέο-Σύριζα του 2012 (ΜΕΡΑ-ΛΑΕ)
5. Την αναιμική ενίσχυση της μοναδικής πλέον κοινοβουλευτικής δύναμης της ρεφορμιστικής αριστεράς (ΚΚΕ)
6. Τη σημαντική εκλογική - υποχώρηση των δυνάμεων της αντικαπιταλιστικής – επαναστατικής αριστεράς
Με αυτά τα δεδομένα , η συνέλευση της Αριστερής Παρέμβασης στη Στερεά , εκτίμησε πως η συμμετοχή μας σε αυτές τις αυτοδιοικητικές εκλογές , είναι πρακτικά ανέφικτη και πολιτικά ελάχιστα χρήσιμη.
Οι δυσβάσταχτες οικονομικές απαιτήσεις, οι περιορισμοί του καλπονοθευτικού νόμου Βορίδη, τα ασφυκτικά χρονικά περιθώρια για την ουσιαστική επανεκτίμηση του πολιτικού περιεχομένου μιας επαναστατικής-αντικαπιταλιστικής αυτοδιοικητικής συλλογικότητας ,ταυτόχρονα με τις υποκειμενικές αδυναμίες του έμψυχου δυναμικού μας, εκτιμήθηκαν ως εμπόδια ανυπέρβλητα. Η επανάκτηση σχέσεων εμπιστοσύνης & συναγωνιστικότητας με μια κρίσιμη μάζα αγωνιστών της αριστεράς και των κοινωνικών κινημάτων, απαιτεί χρόνο , όπως και η επεξεργασία σύγχρονου περιεχομένου στον αντικαπιταλιστικό λόγο , στην τακτική και τη δράση μας.
Σε αυτό το πλαίσιο , εκτιμήθηκε πως και οι προτάσεις εκλογικής συνεργασίας με το Περιφερειακό σχήμα της Ελεύθερης Στερεάς, δεν είχαν ούτε το αναγκαίο πλαίσιο πολιτικής συμφωνίας , ούτε και τον αναγκαίο χρόνο για την ουσιαστική συζήτηση του περιεχομένου μιας κοινής παρέμβασης. Μια εκλογική συνεργασία , μόνο και μόνο για την υπέρβαση του αντιδημοκρατικού ορίου του 3%, δεν ανταποκρίνεται ούτε στις ανάγκες του κόσμου της εργασίας της Στερεάς, ούτε και στην κουλτούρα πολιτικής πρακτικής της αντικαπιταλιστικής αριστεράς, που προτάσσει το περιεχόμενο της πολιτικής έναντι των δυνατοτήτων εκλογικής αντιπροσώπευσης.
Όπως περίτρανα φάνηκε και με τις πρόσφατες πυρκαγιές που κατάκαψαν όλη τη χώρα και τις πλημμύρες στη Θεσσαλία, η κοινωνία του κέρδους , είναι θανάσιμη για την κοινωνική πλειοψηφία.
Πότε με τις «φυσικές καταστροφές», πότε με τους πλειστηριασμούς – πότε με την οικονομική εξαθλίωση αμοιβών/μισθών/συντάξεων – πότε με τους θανάτους στα εγκαταλειμμένα νοσοκομεία – πότε με τα εργατικά ατυχήματα/εγκλήματα, πότε με την βίαιη καταστολή όποιου σηκώνει κεφάλι , αυτή η κοινωνία είναι εχθρικά θανάσιμη στις κοινωνικές και λαϊκές ανάγκες.
Οι εργαζόμενοι, η νέα γενιά, μπορούμε με τον οργανωμένο αγώνα να ανατρέψουμε αυτή την πολιτική, έως τη συνολική ανατροπή της κοινωνίας του κέρδους και της εκμετάλλευσης.
Συνεχίσουμε να παρεμβαίνουμε ως ενεργή, μαχητική συλλογικότητα. Εντείνουμε την πάλη μας σε όλη τη Στερεά δίπλα στους/στις συντρόφους /ισσες και συναγωνιστές/ ίστριές μας των μαχητικών σχημάτων και των αντικαπιταλιστικών περιφερειακών και δημοτικών κινήσεων ολόκληρης της χώρας.
Συνεχίζουμε τον αγώνα απευθυνόμενοι σε όλους τους αγωνιστές, τις αγωνίστριες και τα πολιτικά ρεύματα που συνειδητοποιούν την ανάγκη για μια Αριστερά πραγματική δύναμη αυτοοργάνωσης, ρήξης και ανατροπής, αντίπαλο δέος στο σύστημα της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου