Εισήγηση του Βαγγέλη Αποστόλου, Βουλευτή ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ και πρώην Υπουργού, στη Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής & Εμπορίου στο σ/ν Υπουργείου Ανάπτυξης και Επενδύσεων «Ενσωμάτωση της Οδηγίας (ΕΕ) 2019/882 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 17ης Απριλίου 2019 σχετικά με τις απαιτήσεις προσβασιμότητας προϊόντων και υπηρεσιών και άλλες επείγουσες διατάξεις για την ενίσχυση της ανάπτυξης».
“Με το παρόν σχέδιο νόμου ενσωματώνεται η Οδηγία 2019/882 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, βάσει της οποίας καθορίζονται οι απαιτήσεις προσβασιμότητας σε προϊόντα και υπηρεσίες, σε μεγάλο βαθμό από τα άτομα με αναπηρία, αποσκοπώντας στην εισαγωγή περισσότερων τέτοιων προϊόντων και υπηρεσιών στην αγορά και στη μείωση των τιμών τους. Κι όλα αυτά υποτίθεται για την ενίσχυση της ανάπτυξης.
Καταρχήν μόνο γι' αυτές τις προβλέψεις κινείται σε θετική κατεύθυνση. Όμως τα μέχρι σήμερα δείγματα γραφής της κυβέρνησης και στον τομέα αυτό, δεν μας αφήνουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας για την ουσιαστική εφαρμογή της Οδηγίας στην πράξη.
Ενδεικτικό της απροθυμίας της κυβέρνησης να εφαρμόσει ουσιαστικές πολιτικές ειδικά για τα άτομα με αναπηρία είναι ακόμη και το γεγονός ότι ενώ η τελική προθεσμία για τα κράτη μέλη της ΕΕ να υιοθετήσουν και να ενσωματώσουν την εν λόγω Οδηγία στη δική τους νομοθεσία ήταν η 28η Ιουνίου 2022, στην χώρα μας έρχεται μόλις σήμερα προς ψήφιση.
Ας θυμηθούμε για λίγο τι έχει γίνει μέχρι σήμερα με την εφαρμογή της Οδηγίας 2016/2102 σχετικά με την προσβασιμότητα των ιστότοπων και των κινητών εφαρμογών των οργανισμών του δημόσιου τομέα, η οποία ενσωματώθηκε στην ελληνική νομοθεσία με τον ν. 4727/2020.
Η πρόσβαση των ατόμων με αναπηρία στις δημόσιες υπηρεσίες, είτε με φυσική παρουσία, είτε μέσω του διαδικτύου δεν αποτελεί ακόμη αυτονόητο κεκτημένο στη χώρα μας, αφού μόνο απρόσκοπτη δεν είναι η πρόσβασή τους, και 2 χρόνια μετά μένουν ακόμη πολλά να γίνουν στον τομέα αυτό.
Πρόβλημα φαίνεται να υπάρχει με το θέμα της προσβασιμότητας των πολύ μικρών και των μικρών επιχειρήσεων. Αλλά τόσο αυτό, όσο και ζητήματα που βάζει η Εθνική Συνομοσπονδία Ατόμων με Αναπηρία με την επιστολή που μας έστειλε θα τα συζητήσουμε αναλυτικότερα στην κατ΄άρθρον συζήτηση.
Κ. Υ. παρότι η οδηγία δεν αφορά στα τρόφιμα, στις ζωοτροφές ,στα φυτά, στα ζώα και στα προϊόντα τους, υπάρχει μια πραγματικότητα που βιώνει ο αγροτικός χώρος που μας υποχρεώνει να ασχοληθούμε με αυτόν. Κι αυτή ξεκινά από το καλάθι του νοικοκυριού και φτάνει μέχρι τις διεθνείς αγορές. Και μη μου πείτε κ. Υπουργέ ότι δεν σας αφορά. Έχετε τις σχετικές αρμοδιότητες και ευθύνες, κακώς κατά την αποψή μου, γιατί μόνο στο Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης έπρεπε αποκλειστικά να ανήκουν αυτά.
Στο πλαίσιο της επικοινωνιακής διαχείρισης της οικονομικής κρίσης που κάνετε προχωρήσατε στο σόου με τίτλο «το καλάθι του νοικοκυριού», το οποίο μετά την πρώτη εβδομάδα εφαρμογής έχει εμφανίσει πολλές αστοχίες και ελάχιστα αποτελέσματα, γεγονός που κατέληξε στην απογοήτευση των καταναλωτών και την καθημερινή παρουσία του Υπουργού στα Σουπερμάρκετ. Από τα έντονα παράπονα των καταναλωτών, για την εκμετάλλευση της κατάστασης από τα Σουπερμάρκετ, ανακοινώσατε στις επιτόπου αυτοψίες σας ότι θα προχωρήσετε σε επιδερμικές παρεμβάσεις, που θα περιορίζονται μόνο σε μεγαλύτερες και ευδιάκριτες ταμπέλες στα προϊόντα και στη διασφάλιση της επάρκειας των προσφερόμενων προϊόντων.
Ασφαλώς και το ξέρετε ότι πολλά προϊόντα μπήκαν στο καλάθι με μειωμένες τιμές, αφού όμως πρώτα αυτές είχαν αυξηθεί 3 ημέρες νωρίτερα! Αυτό αποκαλύπτουν διαγράμματα της πλατφόρμας e-katanalotis με το πως διαμορφώθηκε η μέση τιμή προϊόντων την τελευταία εβδομάδα. Το σύνολο σχεδόν των προϊόντων του καλαθιού έχει ανατιμηθεί τουλάχιστον δύο φορές εντός του 2022! Δηλαδή έχουμε μία τρίτη αύξηση σε πολλά προϊόντα, γεγονός που δεν δικαιολογείται από τις τρέχουσες συνθήκες της αγοράς.
Από την άλλη πλευρά οι μειώσεις των τιμών του καλαθιού μεταφέρονται στον πρωτογενή τομέα σχεδόν αυτούσιες. Άμεσο επακόλουθο είναι η συνεχιζόμενη κερδοφορία των πολυκαταστημάτων, αλλά και η αδυναμία των παραγωγών να ανταποκριθούν στο υψηλό κόστος παραγωγής.
Η ποιοτική υπόσταση των τροφίμων της χώρας μας έχει δεχτεί και θα συνεχίσει να δέχεται επιθέσεις παραπλάνησης και σφετερισμού που έχουν αφετηρία τις διεθνείς συμφωνίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης με τρίτες χώρες, αλλά και εντός της Ένωσης. Κι αυτό αποτελεί μεγάλο πρόβλημα.
Χαρακτηριστικές περιπτώσεις η προσπάθεια δύο χωρών, μία με μέλος της Ένωσης, τη Τσεχία και η άλλη με τρίτη χώρα, την Ιαπωνία, να προσεταιριστούν το ελληνικό γιαούρτι.
Φτάσαμε μέχρι προσφυγή στα Τσέχικα Δικαστήρια. Η παρέμβαση των δύο Επιτρόπων, του Χόγκαν Γεωργίας και του Ανδρουκαϊτις Υγείας, παράλληλα με τις δικές μας πιέσεις ανάγκασαν τη Τσεχία να αποσύρει τη στάση της.
Επί δικής σας διακυβέρνησης το 2019 ο Έλληνας Πρέσβης στην Ιαπωνία είχε ήδη υπογράψει και είχε παραχωρήσει τη χρήση του ονόματος «ελληνικό γιαούρτι», χωρίς να έχει συνεννοηθεί με κανέναν.
Έτσι, τουλάχιστον, φάνηκε. Και είναι ένα θέμα που με την Ιαπωνία, δεν θα έχει εύκολες ανατροπές. Πόσο μάλλον όταν τεράστιες ποσότητες τέτοιου γιαουρτιού φεύγουν από την Ιαπωνία για να πάνε στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής. Είχατε δεσμευτεί για ΕΔΕ.
Δεν γνωρίζουμε τι έγινε .Τα πράγματα φαίνεται να είναι πιο δύσκολα μετά και την πρόσφατη κύρωση από την Ελληνική Βουλή των συμφωνιών της Ε.Ε. με τη Νότια Αφρική και τον Καναδά , με την οποία η χώρα μας αποδέχτηκε το 2014 το Πρωτόκολλο 3 για την πλήρη προστασία των Γεωγραφικών Ενδείξεων πλην τριών προϊόντων της Ελλάδας, τη Φέτα, την Ελιά Καλαμάτας και την Ρετσίνα, πράγμα που σημαίνει ότι παραδώσατε τη χρήση τους εις το διηνεκές, παρότι εμείς είχαμε διασφαλίσει Δήλωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την αναθεώρηση σε πέντε χρόνια, προς τη κατεύθυνση της απαγόρευσης της χρήσης του συγκεκριμένου όρου.
Είχαμε στα χέρια μας μια δέσμευση-μέρος της Συμφωνίας που μας έδινε το δικαίωμα ακόμη και να μην προχωρήσουμε στην κύρωση, αν δεν είχαν ολοκληρωθεί οι παράμετροι της Συμφωνίας.
Αν δεν ανακληθεί το πρωτόκολλο 3 τα συγκεκριμένα προϊόντα θα κατακτηθούν από τους σφετεριστές τους.
Ένα άλλο σοβαρό ζήτημα που προσεγγίζει η οδηγία είναι η δήλωση συμμόρφωσης με τη σήμανση CE, που αποτελείται από κατασκευαστές, εισαγωγείς, διανομείς, και εποπτικές αρχές της αγοράς. Στόχος της οποίας είναι η εξασφάλιση υψηλού επιπέδου ασφάλειας και προστασίας του γενικότερου κοινού συμφέροντος.
Η σήμανση CE αφορά εκείνα τα προϊόντα που διατίθενται στις αγορές των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και πρέπει να συμμορφώνονται προς το σύνολο της εφαρμοστέας νομοθεσίας. Τοποθετείται στα προϊόντα και βεβαιώνει ότι η παραγωγή πραγματοποιείται σύμφωνα με τις σχετικές οδηγίες και τους εθνικούς νομικούς κανονισμούς.
Για τα προϊόντα χαμηλού κινδύνου η ευθύνη ανήκει στις εταιρείες παραγωγής και εάν οι κατασκευαστές δεν είναι σίγουροι για τα προϊόντα τους, δεν θα πρέπει να θέτουν σήματα CE σε αυτά τα προϊόντα και δεν πρέπει να τα παρουσιάζουν στις αγορές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Διαφορετικά, τα προϊόντα θα συλλέγονται από την αγορά καθώς και ο κίνδυνος νομικών κυρώσεων.
Η ετικέτα CE φέρει μεγάλες ευθύνες στους κατασκευαστές. Ο καταναλωτής έχει το δικαίωμα να ζητήσει αποζημίωση για ζημιές που προκλήθηκαν από αυτό το προϊόν. Δυστυχώς, εξαιτίας της παραποίησης ή κατάχρησης της σήμανσης, δεν υπάρχει ποτέ 100% εγγύηση ότι το προϊόν που φέρει το σήμα CE είναι ασφαλές ή τηρεί τις καθορισμένες απαιτήσεις των οδηγιών ή προτύπων.
Υπάρχουν εταιρείες οι οποίες χωρίς να υποβληθούν σε καμία διαδικασία αξιολόγησης τοποθετούν σήμα CE στα προϊόντα τους, προκειμένου να διεισδύσουν και να κυκλοφορήσουν στην ευρωπαϊκή αγορά. Με την παραπλανητική αυτή πράξη εξαπατούν τους καταναλωτές, με προϊόντα επικίνδυνα, επιβλαβή για τη δημόσια υγεία και ασφάλεια ή και για την προστασία του περιβάλλοντος. Ανέφερα προηγούμενα περιπτώσεις τέτοιας παραπλάνησης με δικά μας προϊόντα στις διεθνείς αγορές. Παραβιάζουν την Νομοθεσία καθώς απαγορεύεται η τοποθέτηση σημάνσεων σε προϊόντα που ενδέχεται να εξαπατήσουν τρίτους ως προς τη σημασία και τη μορφή της σήμανσης CE.
Επομένως τίθεται το ερώτημα είναι αρκετή η δήλωση συμμόρφωσης από τον κατασκευαστή;
Σε όλο το σκεπτικό της οδηγίας αλλά και της νομοθετικής προσέγγισης δεν προβλέπεται κάποιο προληπτικό μέτρο, πλην των κυρώσεων όταν διαπιστωθεί μη συμμόρφωση.
Δεν εξετάζεται η δυνατότητα πιστοποίησης της συμμόρφωσης.
Διότι η σήµανση CE και η πιστοποίηση ενός προϊόντος είναι δυο διαφορετικά πράγµατα. Το σήµα CE ο κατασκευαστής το αποκτά µε µια δήλωση συµµόρφωσης.
Ενώ ένα πιστοποιητικό που εκδίδεται για το προϊόν που κατασκευάζει, του παρέχεται από ένα τρίτο αµερόληπτο και ανεξάρτητο οργανισµό ελέγχου εφόσον το προϊόν του πληροί όλες τις απαιτούμενες προδιαγραφές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου