Ξεκινώ με αφορμή την παρουσία του αρμόδιου Υφυπουργού με δυο λόγια για τις πυρκαγιές της φετινής χρονιάς.
Υπάρχει καταρχάς ένα μεγάλο ζήτημα με το αριθμό των επεισοδίων, που είναι περισσότερα, αλλά και προκαλούνται κυρίως στα περιαστικά δάση. Πέραν του προβληματισμού, που πρέπει να απασχολήσει όλο το πολιτικό σκηνικό, πρώτο σας μέλημα πρέπει να είναι η προσθήκη στη πρόληψη και στη φύλαξη.
Ένα δεύτερο πρόβλημα είναι η έλλειψη εκείνων των αντιπυρικών σχεδιασμών που θα προσαρμοστούν στις ιδιαιτερότητες των περιοχών. Άλλο περιαστικές πυρκαγιές, άλλο αγροτοδασικές κι άλλο πυρκαγιές στα απολύτου προστασίας εδάφη που η κατάσβεσή τους απαιτεί εβδομάδες και μήνες.
Σε όλες όμως η ενεργός παρουσία όλων των κατοίκων και ειδικά αυτών που το εισόδημά τους επηρεάζεται από τις πυρκαγιές πάσχει από οργανωτική συγκρότηση.
Γι αυτό πρέπει πάνω από όλα να αναστραφεί η σχέση πρόληψης προς την καταστολή. Όλα και όλοι χρειάζονται. Δεν υπάρχουν όμως ούτε το απαραίτητο προσωπικό, ούτε και οι απαιτούμενοι πόροι.
Και μια αναφορά στον αρμόδιο Υπουργό, τον κ. Στυλιανίδη. Η διαχείριση της πυρκαγιάς της Πεντέλης με τέτοια καταστροφή περιβάλλοντος και περιουσιών δεν ήταν ούτε για ενθουσιασμούς, ούτε για βραβεία.
Κι έρχομαι στο νομοσχέδιο.
Από την ώρα που ψηφίσατε το ν.4685 /2020 για την απλοποίηση των περιβαλλοντικών αδειοδοτήσεων και επιτρέπατε, οι άδειες παραγωγού που σωρηδόν χορηγούσατε, να συμμετέχουν σε χρηματιστηριακά παιχνίδια, επόμενο ήταν να μην αφήσετε ούτε μια διάταξή του που να μην την τροποποιήσετε.
Κάτι τέτοιο εφαρμόζετε και με τις διατάξεις του σημερινού πολυνομοσχεδίου, που κατά τη δική μας προσέγγιση βρίθει φωτογραφικών διατάξεων – ρουσφετιών, που φτάνουν μέχρι του σημείου να βάζετε χέρι στις απολύτου προστασίας εκτάσεις, αλλά κι αυτές του Natura 2000.
Έχετε αναλογιστεί πόσες και τι μεγάλες και μη αναστρέψιμες ζημιές θα προκληθούν στο φυσικό περιβάλλον;
Είναι χαρακτηριστικό ότι προβλέπετε ακόμη και τη νομιμοποίηση αυθαίρετων κατασκευών, όπως σε φωτοβολταϊκά και ανεμογεννήτριες που εγκαταστάθηκαν σε δασικού χαρακτήρα εδάφη, χωρίς τη συμμετοχή της Δασικής Υπηρεσίας, ενώ αναστέλλετε σήμερα ακόμη και πράξεις επιβολής κυρώσεων, όπως είναι τα πρόστιμα και οι κατεδαφίσεις, που με τη φόρα που έχετε πάρει, αύριο στην επόμενη παρέμβασή σας, θα καλύψετε και με νομιμότητα.
Τέτοιες περιπτώσεις αφορούν κυρίως στους δασικούς χάρτες, όπου παρότι ξέρετε ότι το ΣτΕ με 3 αποφάσεις του έχει κρίνει ως αντισυνταγματικές τη μερική κύρωση, τις διαδικασίες εξαγοράς και τις οικιστικές πυκνώσεις, δηλαδή σχεδόν το σύνολο των διαδικασιών, εσείς συνεχίζετε εδώ και 3 χρόνια από παράταση σε παράταση. Η ανάλυση του κ. Βρούτση είναι εκτός πραγματικότητας.
Και μια ερώτηση: Αλήθεια γιατί επιμένετε με τις οικιστικές πυκνώσεις όταν, όπως πρέπει να γνωρίζετε, έχουν μπροστά τους ένα ανυπέρβλητο εμπόδιο. Τη μη δυνατότητα αλλαγής χρήσης. Μήπως θέλετε να εγκλωβίσετε ένα κόσμο με ψηφοθηρικού χαρακτήρα κινήσεις, αδιαφορώντας για την ουσία του προβλήματος;
Παρόλο που οι τοπικές κοινωνίες, οι περιβαλλοντικές οργανώσεις, οι τοπικοί φορείς και συλλογικότητες ανά τη χώρα ξεσηκώνονται η μία μετά την άλλη κατά της εγκατάστασης ΑΠΕ στην περιοχή τους, ακόμη και σε περιοχές NATURA η Κυβέρνηση επιλέγει να κάνει συνεχώς εκπτώσεις στη νομοθεσία για την προστασία του περιβάλλοντος, αποδεικνύοντας ότι ο μεγάλος αντίπαλός της είναι τα δάση και η Δημόσια Διοίκηση.
Γιατί για παράδειγμα να δεχτούμε εμείς στην Εύβοια, την απλοποίηση της περιβαλλοντικής αδειοδότησης του Ν.4685/20, αλλά και αυτά που προτείνετε σήμερα, στις επενδυτικές αιτήσεις εγκατάστασης 6 αιολικών πάρκων 300 MW στη Σκύρο (χωρίς να έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία διαβούλευσης) και 8 αιολικών πάρκων 285 MW στην κεντρική Εύβοια, όταν ήδη αυτές αποτελούν περιοχές απολύτου προστασίας και ΝΑΤΟΥΡΑ.
Αύριο το Περιφερειακό Συμβούλιο Στερεάς Ελλάδας θα γνωμοδοτήσει και για τις δύο αυτές επενδύσεις. Ευελπιστούμε ότι θα στείλει μήνυμα στη Κυβέρνηση με την αρνητική του γνωμοδότηση.
Βέβαια ένα τέτοιο μήνυμα είχε ξαναστείλει σε μια άλλη επενδυτική πρόταση που αφορούσε στην εγκατάσταση αιολικών πάρκων στο Νημποριό Στύρων, αλλά δυστυχώς το Υπουργείο Περιβάλλοντος την αγνόησε.
Είναι τέτοια η στρέβλωση του αδειοδοτικού συστήματος που, παρότι έχει φτάσει μέχρι του σημείου να καλύπτει 7 φορές τις ανάγκες σε ΑΠΕ, την ίδια στιγμή όχι μόνο αγνοεί τις γνωμοδοτήσεις της Αυτοδιοίκησης, αλλά και προχωρεί σε νέες νομοθετικές ρυθμίσεις που δεν αφήνουν τίποτα αλώβητο.
Το χειρότερο όλων για μας είναι ότι αμέσως μετά την ολοκληρωτική καταστροφή από τις πυρκαγιές του Αυγούστου μας έστειλαν 4 αιολικά πάρκα των 174 MW στις καείσες περιοχές, τα οποία όμως απέσυραν μετά τις αντιδράσεις. Και δυστυχώς πριν λίγες ημέρες, μέσω συγκεκριμένης εταιρείας μας ξανάστειλαν πίσω τα 105 ΜW.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου