Μία Οφειλόμενη Διάψευση.....

Η κριτική είναι καλοδεχούμενη όταν είναι καλόπιστη όχι όμως όταν είναι άδικη, ειδικά για ευαίσθητα θέματα σαν κ αυτό στο πρόσφατο εμπαθές δημοσίευμα «συνεργάτη» εφημερίδας που με παρουσίαζε να έχω την ευθύνη για τις διαθεσιμότητες του 2013! Απαντώ λοιπόν ως εξής στη σημερινή μου συνέντευξη στην ίδια εφημερίδα (ΕφΣυν):

Ερώτηση: 

-«Πρόσφατα, επικριθήκατε για τη θητεία σας στο υπουργείο Παιδείας προ οχταετίας αναφορικά με τη διαθεσιμότητα των εκπαιδευτικών και την Τράπεζα Θεμάτων. Τι ισχύει και τι απαντάτε σε όσους σας κατηγορούν ότι το πολιτικό σας παρελθόν δε συνάδει με το προοδευτικό στίγμα που θέλει να χαρακτηρίζει τον ΣΥΡΙΖΑ;»

Απάντηση: 

«Το θέμα της διαθεσιμότητας για το οποίο πίεζε η τρόικα για ιδεοληπτικούς και τιμωρητικούς λόγους ήταν τόσο κομβικό και με τέτοιο πολιτικό κόστος, που δεν αντέχει στη λογική ότι θα μπορούσε να είναι αρμοδιότητα και πολύ περισσότερο απόφαση ενός υφυπουργού.

 Ο αρμόδιος υπουργός διοικητικής μεταρρύθμισης Κ. Μητσοτάκης πίεζε τα υπουργεία για διαθέσιμους ζητώντας από το Υπ.Παιδ. 2000 άτομα! Αντιδράσαμε λέγοντας ότι ο ευαίσθητος χώρος της εκπαίδευσης έχει ιδιαιτερότητες.

 Αυτός ήταν και ο λόγος της σφοδρής κόντρας τότε Μητσοτάκη-Αρβανιτόπουλου. Για την τράπεζα θεμάτων είχε θεωρηθεί ότι θα έδινε ίσες ευκαιρίες σε φτωχούς μαθητές που δεν έχουν δυνατότητες φροντιστηρίων. 

Θυμίζω ότι η επιτροπή διαλόγου για την παιδεία το 2016 υπό τον καθ. Αντ. Λιάκο πρότεινε την επαναφορά της. 

Η ίδια αφετηρία για όλους, το νέο πλαίσιο για μαθητές ΑΜΕΑ και τα σχολεία δεύτερης ευκαιρίας και το παρατηρητήριο ενδοσχολικής βίας που αγωνίστηκα θεωρώ ότι είναι βαθιά προοδευτικά.»