Σήμερα ψηφίζεται στη Βουλή το Σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών σχετικά με την “άρση των περιορισμών για την εγγραφή στους ειδικούς καταλόγους εκλογέων εξωτερικού”. Κατά την διάρκεια της συζήτησης στην Ολομέλεια της Βουλής, ο Βουλευτής Εύβοιας Θ. Ζεμπίλης ανέφερε μεταξύ άλλων τα εξής:
“Ένα εμβληματικό σχέδιο νόμου εισάγεται σήμερα στη Βουλή με ξεχωριστό συμβολισμό για τον ελληνισμό ιδιαίτερα κατά την επέτειο των 200 χρόνων από την εθνική παλιγγενεσία. Αν επιχειρούσαμε έναν συνοπτικό αναστοχασμό για την ιστορική πορεία αυτών των δύο αιώνων, θα καταλήγαμε στην εύστοχη παρατήρηση του καθηγητή της Οξφόρδης κ. Στάθη Καλύβα ότι “η διαδρόμη του σύγχρονου ελληνικού κράτους χαρακτηρίζεται από καταστροφές και θριάμβους”.
Οι καταστροφές και οι ήττες επέρχονταν όταν επικρατούσε η αυτοαπομόνωση, η εσωστρέφεια και η διχόνοια. Αντίθετα, η Ελλάδα μεγάλωσε και ισχυροποιήθηκε όταν υπήρξε ενωμένη και ιδιαίτερα, όταν βασίστηκε στο μεγαλείο του οικουμενικού ελληνισμού. Ιδιαίτερα στις μέρες μας, σε μια περίοδο γεωστρατηγικής αστάθειας και αβεβαιότητας έχουμε ανάγκη την ισχυρή και δραστήρια διπλωματία των Ελλήνων της διασποράς. Συνεπώς, οφείλουμε να ισχυροποιήσουμε τη σχέση μας με τους απόδημους και κυρίως να τους καταστήσουμε κοινωνούς των προκλήσεων που αντιμετωπίζει το έθνος μας. Για να συμβεί αυτό απαραίτητη προϋπόθεση είναι η συμμετοχή τους στην κορυφαία δημοκρατική διαδικασία και στον πολιτικό διάλογο, στον οποίο είναι βέβαιο ότι θα εισφέρουν τις βέλτιστες πρακτικές από τις χώρες διαμονής τους, συμβάλλοντας στην ώσμωση και τον εκσυγχρονισμό του δημόσιου βίου.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι με την προηγούμενη νομοθετική ρύθμιση για την ψήφο των αποδήμων έγινε ένα πρώτο βήμα μετά από 45 χρόνια. Ωστόσο, επρόκειτο για ένα νομοθέτημα συμβιβασμών, η επιτυχία του οποίου προϋπέθετε την άρση των περιορισμών. Σίγουρα δεν κάλυπτε και τις αντιλήψεις της παράταξής μας που πιστεύει ότι τα χαρακτηριστικά του έθνους μας, σε συνδυασμό με τη μεγάλη της διασπορά θα έπρεπε να μας ωθήσουν στην κατεύθυνση της καθολικής επιστολικής ψήφου. Στον αντίποδα η αξιωματική αντιπολίτευση με μια διαφορετική θεώρηση για το ρόλο του έθνους, αντιμετωπίζει με λαϊκισμό ένα τόσο κρίσιμο και σοβαρό θέμα. Ειναι χαρακτηριστικό ότι ο ΣΥΡΙΖΑ που μιλούσε για δικαιώματα και ανοιχτά σύνορα, τώρα ορθώνει τα τείχη και στήνει φράγματα απομειώνοντας τα πολιτικά δικαιώματα των ομοεθνών μας. Αυτό προέκυψε και κατά τη διαδικασία ακρόασης των φορέων στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής, με το σύνολο των ομογενειακών οργανώσεων να απευθύνει έκκληση προς την αντιπολίτευση να στηρίξει τις προωθούμενες αλλαγές. Οι εκπρόσωποι των μεγάλων κοινοτήτων σε Ευρώπη, Αμερική και Αυστραλία κάλεσαν το σύνολο των πολιτικών δυνάμεων να άρουν τους περιορισμούς που διαχωρίζουν τους ψηφοφόρους σε Έλληνες του εσωτερικού και Έλληνες του εξωτερικού, καθώς όπως χαρακτηριστικά είπαν “δεν μπορούμε να είμαστε στην Ελλάδα ξένοι και στο εξωτερικό Έλληνες”.
Πρέπει, συνεπώς, να κατανοήσουμε ότι το θέμα αυτό αποτελεί ζήτημα εθνικής επιβίωσης, καθώς και ζήτημα ισότητας και δημοκρατίας. Ζήτημα εθνικής επιβίωσης διότι στις κρίσιμες ώρες θα πρέπει να υπολογίζουμε μόνο τη δύναμη της ψυχής μας και την ενότητάς μας. Συσπείρωση δυνάμεων και συνεννόηση είναι τα όπλα που θα μας επιτρέψουν να συνεχίσουμε να καταγράφουμε μικρές και μεγάλες νίκες.
Ως προς το ζήτημα ισότητας και δημοκρατίας: στις αρχές του 2019 διάβασα φευγαλέα μια ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ για την συνταγματική αναθεώρηση, με τον τίτλο ''γιατί πάνω από όλα είναι ζήτημα ισότητας και δημοκρατίας''. Προς στιγμή πίστεψα ότι αναφερόταν στην απλή αναλογική ή την ψήφο των ομογενών. Διαβάζοντας, όμως, πιο προσεκτικά, διαπίστωσα ότι το τμήμα μεταναστευτικής και προσφυγικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ ζητούσε την αναθεώρηση του άρθρου 102 του Συντάγματος, προκειμένου να προστεθεί ρητή αναφορά για το εκλογικό δικαίωμα των αλλοδαπών μεταναστών στις εκλογές της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Η θέση ήταν γνωστή, αλλά η συνταγματική κατοχύρωση της ψήφου παραήταν.
Πιστεύω ότι δεν δικαιούμαι να αξιώσω αντίστοιχη ευαισθησία και για τους Έλληνες ομογενείς. Πιστεύω, όμως, να μου επιτραπεί να δανειστώ τον περιεκτικό και εύστοχο αυτό τίτλο, για να τον θέσω στην επικεφαλίδα του παρόντος Σχεδίου Νόμου για την ψήφο των Ελλήνων της διασποράς: Γιατί, όντως, πάνω από όλα είναι ζήτημα ισότητας και δημοκρατίας. Ζήτημα ισότητας και δημοκρατίας για τους Έλληνες της ξενιτιάς, που μεταλαμπάδευσαν τις αξίες και τα ιδεώδη του ελληνισμού. Για τους πατριώτες που συμμετείχαν σε όλους τους δημοκρατικούς και απελευθερωτικούς αγώνες του τόπου μας. Για τους Έλληνες που δεν έπαψαν ούτε στιγμή να μάχονται στο εξωτερικό για τα εθνικά μας δίκαια. Για τους πατριώτες που έσπευδαν με εράνους να βοηθήσουν τους πυρόπληκτους, τους σεισμοπαθείς, τους αναξιοπαθούντες συνανθρώπους μας. Ζήτημα ισότητας και δημοκρατίας, τέλος, για τους 700.000 συμπατριώτες μας, επιστήμονες και νέους που υποχρεώθηκαν να εγκαταλείψουν τη χώρα στα πέτρινα χρόνια της μνημονιακής κρίσης. Σε αυτούς τους νέους ανθρώπους προσβλέπει το παρόν νομοσχέδιο, επιδιώκοντας την άρση των περιορισμών, ώστε να διατηρήσει τους δεσμούς ζωντανούς και να τους ενσωματώσει στο δημοκρατικό και πολιτικό γίγνεσθαι της πατρίδας, με απώτερο σκοπό τη σταδιακή αντιστροφή του μεταναστευτικού ρεύματος, ειδικά τώρα που η τηλεργασία και η ψηφιακή τεχνολογία δε γνωρίζει σύνορα".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου