Κατά την διάρκεια της χθεσινής συζήτησης στην Ολομέλεια της Βουλής για το Σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Οικονομικών σχετικά με τη ρύθμιση του ιδιωτικού χρέους και την παροχή δεύτερης ευκαιρίας, ο βουλευτής Εύβοιας Θανάσης Ζεμπίλης ανέφερε αναλυτικά τα εξής:«Στο γνωστό αναγεννησιακό έργο του Φρανσουά Ραμπελαί, όταν ρωτάνε τον πολυμήχανο πανούργο πότε θα εξοφλήσει τα χρέη του αυτός απαντά: «Στας Ελληνικάς καλένδας. Άλλωστε, εάν χρωστάς σε κάποιον αυτός θα παρακαλεί αδιάκοπα το θεό να σου χαρίζει υγεία, ευτυχία και μακροημέρευση από το φόβο μη χάσει τα δανεικά που σου έδωσε». Κάπως έτσι έχουν τα πράγματα στην Ελλάδα, σε ότι αφορά την πολύπλοκη και μακροχρόνια διαδικασία της πτώχευσης, που δημιουργεί σοβαρή στρέβλωση στην αγορά, με αποτέλεσμα οι οφειλέτες να αδυνατούν να διευθετήσουν το χρέος τους και οι πιστωτές να στερούνται μίας αξιόπιστης απειλής.
Συνολικότερα, θα έλεγε κανείς ότι η μη διευθέτηση του ιδιωτικού χρέους ναρκοθετεί την αναπτυξιακή πορεία της οικονομίας και υπονομεύει την κοινωνική συνοχή, διότι όπως έλεγε και ο πρώην υπουργός οικονομικών: Αν οι τράπεζες δεν μπορούν να δώσουν νέα δάνεια στα νέα ζευγάρια τότε έχουμε σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα.
Αυτά τα ζητήματα έρχεται να επιλύσει, ολιστικά και συστηματικά, το παρόν Σ/ν, που απλοποιεί και επιταχύνει την εξυγιαντική διαδικασία του ιδιωτικού χρέους. Και αυτό επιχειρείται με ένα ισορροπημένο μείγμα πολιτικής, που συνδυάζει την οικονομική αποτελεσματικότητα με την κοινωνική ευαισθησία. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι πτωχευτικές διατάξεις μέχρι σήμερα αποσκοπούσαν αποκλειστικά στην ικανοποίηση του δανειστή, αδιαφορώντας για την τύχη του οφειλέτη.
Αντίθετα το παρόν Σ/Ν, που διαπνέεται από την αρχή της επιείκειας, εισάγει μία νέα φιλοσοφία. Αντιμετωπίζει τον οφειλέτη ως ασθενή που πρέπει πάση θυσία να διασωθεί. Έτσι τον προστατεύει κατά το πρώτο στάδιο, με τον μηχανισμό πρόληψης και αποφυγής της αφερεγγυότητας και της υπέρμετρης υπερχρέωσης. Ακολούθως, επιχειρεί να τον διασώσει με την ευνοϊκή διαδικασία της εξωδικαστικής ρύθμισης των οφειλών, τόσο των φυσικών, όσο και των νομικών προσώπων, που μπορεί να φτάσει έως τις 240 δόσεις. Εάν και πάλι δεν μπορεί να ρυθμίσει τις οφειλές του, σε αυτό το διάστημα των 20 ετών, το Σ/ν λειτουργεί και πάλι λυτρωτικά, καθώς παρέχει για πρώτη φορά στα φυσικά πρόσωπα μία δεύτερη επαγγελματική ευκαιρία, για να δημιουργήσουν και πάλι περιουσία. Μέχρι σήμερα η οικονομική πτώση κάποιου οδηγούσε σε υπαρξιακή απόγνωση. Καταδίωκε τις επόμενες γενιές. Ισοδυναμούσε με αυτό που αναγράφεται στην πύλη του Δάντη: «χωρίς ελπίδα για επάνοδο» Αντίστοιχα, θεσπίζονται πρόνοιες και για τους εκπροσώπους των εταιριών ώστε, υπό προϋποθέσεις, να κάνουν γρηγορότερα μία νέα αρχή. Επίσης, για τα ευάλωτα νοικοκυριά παρέχεται σημαντική στήριξη, κατά τρόπο πάγιο, σταθερό και ολοκληρωμένο, για την προστασία της 1ης κατοικίας, τόσο στο στάδιο της πτώχευσης, όσο και του εξωδικαστικού συμβιβασμού.
Ωστόσο, παρά το γεγονός, ότι οι διατάξεις του παρόντος έχουν έντονο κοινωνικό πρόσημο, το Σ/Ν δέχεται άδικη κριτική από δύο κυρίως πλευρές: τον ΣΥΡΙΖΑ και τις τράπεζες. Και δεν είναι η πρώτη φορά που συμπλέουν. ΣΥΡΙΖΑ και τράπεζες συνέπλεαν, στους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, για τους οποίους τον Νοέμβριο του 2017 η τότε κυβέρνηση δήλωνε πόσο σημαντικοί είναι. Συνέπλεαν μετά την λήξη του ν. Κατσέλη για την σταδιακή επιστροφή στην κανονικότητα των πλειστηριασμών, όπως δήλωνε και ο αρμόδιος υπουργός της κυβέρνησης. ΣΥΡΙΖΑ και τράπεζες συνέπλεαν όταν έστελναν τα ΜΑΤ στα ειρηνοδικεία και θέσπιζαν το ιδιώνυμο αδίκημα για την διατάραξή των Ηλεκτρονικών πλειστηριασμών. Συνέπλεαν στην διενέργεια 25.672 ηλεκτρονικών πλειστηριασμών. ΣΥΡΙΖΑ και τράπεζες συνέπλεαν όταν στην έκθεση συμμόρφωσης των θεσμών προέβλεπαν την διενέργεια 130.000 πλειστηριασμών έως το 2021. Συνέπλεαν αρμονικά, τέλος, σε 4.850.000 κατασχέσεις σε τραπεζικούς λογαριασμούς.
Είναι προφανές, λοιπόν, ότι ο ΣΥΡΙΖΑ, από κόμμα που συνδέθηκε κατεξοχήν με το κίνημα κατά των πλειστηριασμών, τελικά θα περάσει στην ιστορία ως η κυβέρνηση που παρέδωσε την λαϊκή οικογένεια στα νύχια των τραπεζών, απλώς και μόνο για να πάρει τα εύσημα της τρόικας. Και σήμερα ως αντιπολίτευση πλειοδοτεί και πάλι, τζογάροντας με την αγωνία των πολιτών. Λησμονεί, όμως, ότι αυτή την φορά έχει παρελθόν. Και μάλιστα βαρύ παρελθόν. Είναι χαρακτηριστικό, ότι από το 80ο/ο της αξίας του ακινήτου που πλήρωνε ο οφειλέτης με τον αρχικό νόμο Κατσέλη, έφτανε να πληρώνει με τον τελευταίο νόμο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, το 120 ο/ο της εμπορικής αξίας του ακινήτου και μάλιστα χωρίς να απαλλάσσεται για τα υπόλοιπα χρέη σε ιδιώτες, τράπεζες και δημόσιο.
Και αυτό ήταν κοινωνικά άδικο. Και αυτό δημιουργούσε το δυσβάσταχτο βάρος, που περιγράφει ο Άρθουρ Μίλλερ στο βιβλίο του «ο θάνατος του εμποράκου», το οποίο κλείνει με τη φράση: Σήμερα πλήρωσα και την τελευταία δόση για το σπίτι. Και τώρα στο σπίτι δεν είναι κανένας....Και αυτό συμβαίνει όταν δεν σου δίνεται η 2η ευκαιρία και πρέπει να ανταλλάξεις μια ολόκληρη ζωή, για χρέη και υποχρεώσεις.»
*************************************************************************
<
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου