«Για να μπορέσουμε να προσεγγίσουμε το ζήτημα των αγροτοδασικών πυρκαγιών, νομίζω πως είναι χρήσιμο έστω και με λίγα λόγια να περιγράψουμε ένα επεισόδιο. Ένα επεισόδιο, σαν κι αυτό που είχαμε την περασμένη χρονιά στην κεντρική Εύβοια, την οποία έχουμε επισκεφθεί. Ξεκίνησε ένα απόγευμα, κράτησε ουσιαστικά 7 ημέρες περίπου ο χρόνος ενασχόλησης για να μπει η κατάσταση υπό έλεγχο, όμως να έχετε υπόψη σας ότι η καταστροφή έγινε την πρώτη μέρα.
Τις υπόλοιπες 6 ημέρες, αυτό που γινόταν ήταν απλά εναέρια μέσα να έρχονται διαρκώς, τα οποία ουσιαστικά λειτουργούσαν εντός της περιμέτρου της φωτιάς για να σβήσουν τα επεισόδια που υπήρχαν μόνο εντός της περιμέτρου. Το τονίζω αυτό για να το λάβουμε υπόψη μας. Το πρώτο βράδυ, την πρώτη μέρα, όταν τα πράγματα ήταν δύσκολα εξαιτίας των αέρηδων και εξαιτίας του αναγλύφου της περιοχής, υπήρχε αδυναμία από πλευράς των μέσων ενημέρωσης να παρέμβουν. Τότε έγινε όλη η ζημιά και τότε αυτό που βίωσα, όχι μόνο σε αυτήν, το έχω βιώσει και σε πολλές φωτιές. Η επαρχία να ζει την εξής εικόνα. Όλοι να μαζεύονται σε κορυφογραμμές από δω κι από κει ή στα καφενεία απέξω και να κοιτάνε τον ουρανό, αν και πότε θα έρθουν τα εναέρια μέσα και αν έρχονται. Έχουν εξειδικευθεί πλέον και στα χωριά και γνωρίζουν ότι αυτό είναι το Σινούκ, αυτό είναι το Καναντέρ, αυτό δεν μπορεί να έχει απόδοση ή αυτό έχει.
Παλιότερα είχαμε πάρα πολλές πυρκαγιές. Και συνέχισα, λέγοντας, «τρέχατε όλοι στην αρχή της φωτιάς, για να παρέμβετε».Η απάντησή τους, ήταν, τώρα είναι η Κλιματική Αλλαγή που φταίει για όλα και δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Έχει φτάσει έως και τα χωριά, αυτός ο τρόπος σκέψης.
Εγώ σας άκουσα, κ. Χαρδαλιά. Τα θέματα που βάλλατε σε ό,τι αφορά τις επιμέρους καταστάσεις σ’ ένα αγροτοδασικό επεισόδιο, δεν διαφωνώ. Εκείνο που πρέπει να δούμε πριν πάμε στην πρόληψη και να το μελετήσουμε, είναι το αίτιο για τη φωτιά. Το αίτιο, το γιατί, διότι δεν είναι ένα φυσικό φαινόμενο, κύριε Αρχιπύραρχε, η δασική πυρκαγιά. Φυσικό φαινόμενο είναι μόνο σε μια περίπτωση, δηλαδή, σε πυρκαγιές που έχουμε από κεραυνούς, αλλά αυτές οι περιπτώσεις είναι ελάχιστες. Είναι ένα φαινόμενο, το οποίο προκαλείται από την ανθρώπινη δραστηριότητα, είτε από το βοσκό, είτε από τον αγρότη, είτε ένα πολίτη εμπρηστή. Έτσι ξεκινάει.
Βεβαίως, δεν είναι μόνον ο πολίτης, είναι και η ίδια η πολιτεία, ευρύτερα. Το λέω αυτό, διότι το να έχουμε φωτιές από χωματερές, δεν είναι ευθύνη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης; Το να έχουμε φωτιές από τη Δ.Ε.Η., δεν είναι ευθύνη της Δ.Ε.Η.; Άρα, λοιπόν, η ανθρώπινη δραστηριότητα, στην προκειμένη περίπτωση γενικά το λέω. Πρέπει να το δούμε αυτό.
Βεβαίως, θα ήθελα να πω στον συνάδελφό, κ. Αμυρά, ότι από την ώρα που είμαστε μια χώρα με μελτέμια, με ένα δύσκολο ανάγλυφο και κυρίως με μια βλάστηση, όπως η χαλέπιος πεύκη που είναι πυρόφιλη, δηλαδή ένα είδος το οποίο τη θέλει τη φωτιά , δεν είναι εύκολο το να αλλάξεις τη βλάστηση, αλλά και πάλι, το να την αλλάξεις και να βάλεις ένα άλλο είδος, μπορεί στο τέλος να ψάχνεις να βρεις το δάσος. Διότι, εάν δεν υπήρχε η χαλέπιος πεύκη την Ελλάδα, δεν θα υπήρχαν δάση. Άρα, λοιπόν, φωτιές θα έχουμε. Το θέμα, είναι, να μπορούμε να παρέμβουμε άμεσα και κυρίως, να μειώσουμε όσο γίνεται τις επώδυνες καταστάσεις που έχουμε βιώσει.
Θα ήθελα να αναφερθώ στο θέμα της πρόληψης και της ετοιμότητας. Όταν μιλάμε για πρόληψη, σημαίνει, ότι πρέπει οπωσδήποτε τα Δασαρχεία να έχουν συντάξει αντιπυρικά σχέδια και βεβαίως, ταυτόχρονα, να υπάρχει η δυνατότητα ενός προσωπικού, το οποίο να μπορεί να ασχοληθεί με την πρόληψη. Άρα, δηλαδή, χρειαζόμαστε προσωπικό, το οποίο θα έλεγα εγώ, να είναι οι δασεργάτες.
Ξέρετε, όμως, ότι πρόσφατα έχοντας χρησιμοποιήσει ένα Κοινωφελές Πρόγραμμα του ΟΑΕΔ για να μπορέσουμε να ενισχύσουμε την δασοπροστασία, εντάξαμε ανθρώπους που προέρχονται από την τοπική κοινωνία. Όταν όμως ήρθε η ώρα για να ανανεωθεί η σύμβασή τους σ’ αυτό το Πρόγραμμα που είχαμε, για να μπορέσουμε να τους έχουμε στη διάθεσή μας το μήνα Μάρτιο ή τον Απρίλιο που ξεκινάει η αντιπυρική περίοδος, το Υπουργείο Εργασίας δεν θεώρησε σκόπιμο να παρατείνει ή να ανανεώσει την συγκεκριμένη σύμβαση. Ερωτώ, εγώ, όταν θελήσουμε να κάνουμε εργασίες πρόληψης, δηλαδή, τους απαραίτητους καθαρισμούς, τις υλοτομίες και όλα αυτά, πιο προσωπικό θα πάρουμε; Δηλαδή, ποιους άνθρωπος; Όταν έχουμε ανθρώπους που τους έχουμε εξειδικεύσει επάνω στο συγκεκριμένο τομέα και δεν τους χρησιμοποιούμε.
Άρα, λοιπόν, η πρόληψη πρέπει οπωσδήποτε, πέραν της χρηματοδότησης που ήδη εμείς, ως Κυβέρνηση, την είχαμε αυξήσει, πρέπει να δούμε και το πώς θα έχουμε και το εξειδικευμένο προσωπικό. Ένα προσωπικό, το οποίο πρέπει οπωσδήποτε να το χρησιμοποιούμε και στην άλλη φάση που λέτε εσείς, κύριε Χαρδαλιά, δηλαδή, την ετοιμότητα. Ετοιμότητα ουσιαστικά σημαίνει, να μπορέσουμε να είμαστε έτοιμοι και ουσιαστικά εγώ αυτό το λέω, έγκυρη επέμβαση, δηλαδή, την ώρα που ξεκινάει το επεισόδιο να μπορέσουμε μέσα σε δέκα ή δεκαπέντε λεπτά να είμαστε εκεί. Σε αυτές τις περιπτώσεις, γιατί αυτό γινόταν παλιά και έσβηναν σχεδόν όλες τις φωτιές, πήγαιναν γρήγορα και έγκαιρα. Είναι πάρα πολύ σημαντικό και έχει συνδεθεί και αυτό με την τοπική κοινωνία. Από κει και πέρα, βεβαίως, στο κομμάτι της άμεσης καταστολής υπάρχουν πάρα πολλές δυσκολίες στο να μπορείς να δράσεις. Όμως, πρέπει οπωσδήποτε, δεν λέω ότι δε χρειαζόμαστε τα εναέρια μέσα, τα χρειαζόμαστε, να έχουμε στο νου μας ότι δε μπορούμε σε όλες τις καταστάσεις να στηριζόμαστε αποκλειστικά σε αυτά.
Αυτό που έγινε το 1998, εγώ το έχω ξαναπεί πολλές φορές, ήταν εγκληματικό, ότι η δασική υπηρεσία, ο φυσικός διαχειριστής, βγήκε από την πυρόσβεση. Πρέπει να επανέλθει, δε λέμε τώρα για επαναφορά στο καθεστώς του παρελθόντος, μιας και τώρα υπάρχει ένας κορμός πάνω στον οποίο θα κτίσετε εσείς αυτό τη πρόταση . Οπωσδήποτε όμως χρειαζόμαστε τη δασική υπηρεσία να είναι παρούσα.
Αλλιώς, όσο και να θέλουμε μέσα από τους χάρτες να προσεγγίζουμε, περισσότερο κάνουμε ασκήσεις επί χάρτου, τα έχω ζήσει και τα ξέρω όλα αυτά, αντί να έχουμε ανθρώπους που επισκέπτονται το δάσος. Ξέρετε, κύριε Χαρδαλιά, ότι οι περισσότεροι από αυτούς τους δασοπυροσβέστες, δε λέω ότι το κάνουν επειδή δε θέλουν, εποπτεύουν μια περιοχή μόνο από το δρόμο, δηλαδή 500 μέτρα πιο κάτω, δεν έχουν πάει. Δεν πρέπει, λοιπόν, να τα δούμε όλα αυτά τα πράγματα;
Άρα, λοιπόν, θα περιμένουμε, θα δούμε την πρότασή σας και θα περιμένουμε να περάσει από διαβούλευση. Ειλικρινά, το να λέμε ότι θα μπορέσουμε να εφαρμόσουμε το σχέδιο την επόμενη περίοδο, δεν υπάρχει περίπτωση. Άρα, λοιπόν, προσπαθήστε όσο το δυνατόν να οργανωθούμε, με βάση όλες αυτές τις δυνατότητες που έχουμε. Από κει και πέρα, είναι θετικό το να πάμε σε μια οργάνωση τέτοια που να χρησιμοποιούμε όλους τους ανθρώπους που έχουν σχέση με τα δάση, για να μπορέσουμε να είμαστε πιο αποτελεσματικοί.»
*************************************************************************
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου