Τον ξέρουμε καλά της γης μας τον αφέντη…
Μπροστά στην 3η αξιολόγηση, μία ακόμα αιματηρή συμφωνία για την κοινωνική πλειοψηφία του μόχθου, το Πολυτεχνείο δεν είναι γιορτή μνήμης! Είναι ακόμα ένα αγωνιστικό ραντεβού για την υπεράσπιση της ζωής και της «γης» μας, ενάντια στη επέλαση της ολιγαρχίας που κερδίζει στις πλάτες μας και σωρεύει τον πλούτο που παράγουμε! Ενάντια στα κέντρα αποφάσεων που αποτελούν ορμητήρια της κοινωνικής επίθεσης της οικονομικής ολιγαρχίας και αυτά δεν είναι άλλα από τα όργανα της Ε.Ε., την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, το ΝΑΤΟ, τις τράπεζες, τις εργοδοτικές ενώσεις, τον εργοδοτικό συνδικαλισμό! Ενάντια σε κάθε αστική πολιτική δύναμη που ισχυρίζεται ότι θα απαλύνει τα βάρη των φτωχών λαϊκών στρωμάτων με μια καλύτερη κυβερνητική διαχείριση! Ενάντια στους φασίστες και τις εθνικιστικές δυνάμεις που αποτελούν την 5η φάλαγγα στην υπηρεσία του κόσμου των ισχυρών!
Η «γη» μας είναι τα σπίτια που μας παίρνουν οι τράπεζες, τα εργοστάσια, τα χωράφια, τα εργοτάξια, τα γραφεία, τα σχολεία και τα πανεπιστήμια και κάθε τόπος δουλειάς, στον οποίο μοχθούμε καθημερινά για να πάρουμε ψίχουλα, χωρίς καθόλου ή με κουτσουρεμένα δικαιώματα σε ασφάλιση και περίθαλψη. Είναι οι χώροι που σπουδάζουμε και στοχεύουν στη γαλούχηση πειθήνιων μελλοντικών εργαζομένων που χωρίς άχνα θα δεχτούν να γίνουν ανακυκλώσιμα πιόνια για να κερδίσει η εργοδοσία, για να σκοτωθούν στα πεδία των μαχών που αιματοκυλάνε λαούς υπηρετώντας ενδοϊμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς. Είναι οι πόλεις μας που κυβέρνηση και τοπικό κράτος μετατρέπουν σε εργοτάξια παραγωγής πλούτου των βιομηχάνων – θαλάμους αερίων αργού θανάτου του περιβάλλοντος και των πολιτών!
Μας έμαθε πολλά το αίμα του Νοέμβρη…
Το Νοέμβρη του ’73, ευτυχώς τους προβληματισμούς των ψευτοδιλημμάτων περί «φιλελευθεροποίησης» της χούντας και περί ενότητας εθνικών δυνάμεων απέναντι στο τέρας του φασισμού των συνταγματαρχών διέλυσε μία κοινωνική εξέγερση, που είχε στον πυρήνα της το «Λαέ πολέμα, σου πίνουνε το αίμα», μια εξέγερση που συνέδεε το αίτημα για ψωμί, παιδεία και ελευθερία με το πολιτικό αίτημα «Κάτω η Χούντα! Κάτω οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ!».
Αυτό λοιπόν που μας έμαθαν Μάηδες, Νοέμβρηδες και Οκτώβρηδες, που σημάδεψαν την Ιστορία με εργατικούς αγώνες και κοινωνικά ανατρεπτικά κινήματα είναι να συνδέουμε με μια κόκκινη κλωστή τα σημάδια της Ιστορίας που γράφονται με το σημερινό αίμα της πλειττόμενης πλειοψηφίας. Είναι το αίμα που χύνεται στα εργατικά ατυχήματα στα κάτεργα των εργοδοτών και του κράτους των ΕΣΠΑ της διαχείρισης της φτώχιας και της ανακύκλωσης της ανεργίας. Είναι το αίμα που κυλάει από τα γκλοπς, τα χημικά και τις αδέσποτες σφαίρες των δυνάμεων καταστολής προς τους κοινωνικούς αγωνιστές, το αίμα των νεκρών προσφύγων και μεταναστών που κομματιάζονται από τις νάρκες και συρματοπλέγματα, που μένει παγωμένο στα πνιγμένα σώματα τους στο Αιγαίο. Είναι το αίμα που «παγώνει» κάθε φορά στα πρόσωπά μας, όταν πληρώνουμε ΕΝΦΙΑ ή ένα λογαριασμό, όταν βλέπουμε το μισθό μας, όταν οδηγούμαστε στα μητρώα του ΟΑΕΔ. Είναι το αίμα των κοινωνικών αγωνιστών του παρελθόντος και το αίμα της εργατικής τάξης σήμερα το οποίο μας έμαθε και μας χρεώνει να μην έχουμε αυταπάτες πως η οποιαδήποτε ελπίδα θα μοιάζει με το μνημονιακό τερατούργημα του ΣΥΡΙΖΑ, ούτε να εγκλωβιζόμαστε στο αδιέξοδα μιας άλλης διαχείρισης του σάπιου κόσμου του καπιταλισμού και της κρίσης του.
Η ελπίδα βρίσκεται στους νέους αγώνες και τις εξεγέρσεις της εποχής μας. Η χρεοκοπία των κοινοβουλευτικών αυταπατών και της περιβόητης σωτηρίας εντός των πλαισίων της Ε.Ε. και του καπιταλισμού ανοίγει τη δυνατότητα για μια νέα αφετηρία επανεκκίνησης των τάσεων της κοινωνικής χειραφέτησης, για την ανατροπή της καπιταλιστικής κυριαρχίας μέσα από ένα ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό κίνημα που δε θα διεκδικεί μοιράδι από την πίτα της εκμετάλλευσης, αλλά την κάλυψη των σύγχρονων κοινωνικών αναγκών με μια ανακατανομή του πλούτου σε βάρος του κεφαλαίου.
Όλοι στην αντικυβερνητική – αντιμπεριαλιστική συγκέντρωση και πορεία Παρασκευή 17/11 στις 18:30 στην πλ. Ελευθερίας
ΑΝΤ.ΑΡ.ΣΥ.Α. Φθιώτιδας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου