Η υποψηφιότητα Καμίνη, το νέο εγχείρημα της κεντροαριστεράς και οι προϋποθέσεις επιτυχίας του

Κώστας Χαϊνάς

Η συγκρότηση του νέου πολιτικού φορέα στο χώρο της κεντροαριστεράς είναι μια σημαντική ιστορική στιγμή, όχι μόνο για τον προοδευτικό χώρο, αλλά και για την ίδια την χώρα. Γιατί στην μεταβατική εποχή που διανύουμε ως πολιτικό σύστημα και ως χώρα, η συγκρότηση ενός μεγάλου δημοκρατικού κόμματος είναι εγγύηση για την δημοκρατία και τις πολιτικές εξελίξεις, απέναντι στην πόλωση και τον διχασμό που απεργάζονται, οι δυνάμεις εκείνες που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι η εξουσία ως αυτοσκοπό. Άρα η ισχυρή παρουσία του νέου φορέα στα πολιτικά πράγματα, μόνο όφελος για τους πολίτες και την χώρα είναι. Και κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις, μπορεί ο νέος φορέας να είναι όχι απλά ένας ισχυρός πόλος, αλλά ο μεγάλος προοδευτικός πολιτικός πόλος του πολιτικού συστήματος.

Και οι προϋποθέσεις αυτής της πρωταγωνιστικής παρουσίας, είναι οι εξής τρεις κατά την γνώμη μου.

Η πρώτη προϋπόθεση, είναι ο νέος φορέας να πείσει την ελληνική κοινωνία για την πρόταση του. Μετά το σοκ και την απογοήτευση, που έχουν υποστεί οι πολίτες από τα συνεχή ψέματα, τον κυνισμό και τον λαϊκισμό του κου Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ, είναι καιρός να ακούσουν έναν ξεκάθαρο προοδευτικό προγραμματικό λόγο, χωρίς μισόλογα και αοριστολογίες, αλλά και χωρίς ψεύτικες υποσχέσεις. Για ένα μικρό και επιτελικό Κράτος με άξιους και καλά αμειβόμενους δημόσιους λειτουργούς. Για την κατάργηση της γραφειοκρατίας και την καθιέρωση παντού της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης. Για την καθιέρωση της αξιοκρατικής επιλογής όλων των στελεχών του δημοσίου τομέα και των Οργανισμών και την κατάργηση στην πράξη των πελατειακών και κομματικών δικτύων. Για την εφαρμογή της αντικειμενικής αξιολόγησης των δημοσίων λειτουργών, την επιβράβευση υλικά και ηθικά εκείνων που προσπαθούν. Για μια δημοκρατική περιφερειακή συγκρότηση του Κράτους με πόρους και αρμοδιότητες στην τοπική και περιφερειακή αυτοδιοίκηση, με όρους διαφάνειας και ελέγχου. Για την δραστική μείωση της φορολόγησης και των ασφαλιστικών εισφορών, πολιτών και επιχειρήσεων, για την βιώσιμη ανάπτυξη και την παραγωγή νέου πλούτου.

Η δεύτερη προϋπόθεση είναι η δημοκρατική συγκρότηση του νέου φορέα. Εάν η ανασυγκρότηση βασιστεί σε παλαιές μεθόδους και νοοτροπίες, τότε  είναι σίγουρη η αποτυχία του εγχειρήματος. Αυτό δεν σημαίνει ότι τα παλιά στελέχη δεν έχουν ρόλο και λόγο στο νέο εγχείρημα. Κάθε άλλο. Ο νέος φορέας χρειάζεται την εμπειρία του καθένα. Αλλά τα παλιά στελέχη θα πρέπει να αφήσουν ζωτικό χώρο στους νέους ανθρώπους. Και αυτό θα πρέπει να γίνει με θεσμικό τρόπο. Θητείες περιορισμένες για όλες τις θέσεις ευθύνης. Ψηφοδέλτια που οι νέοι άνθρωποι θα αποτελούν την μεγάλη πλειοψηφία. Διαφάνεια και δημοκρατία στις αποφάσεις. Αυτά και πολλά άλλα θα είναι το νέο στοίχημα για τον νέο ηγέτη και την ηγεσία της Παράταξης, που θα εκλεγεί στην συνέχεια από τις διαδικασίες ενός πραγματικά δημοκρατικού Συνεδρίου.

Η τελευταία προϋπόθεση είναι το πρόσωπο του νέου ηγέτη και η απήχησή του στην κοινωνία. Ξεκαθαρίζω ότι εκτιμώ όλους τους υποψηφίους και την κάθε προσωπικότητα ξεχωριστά και το ειδικό βάρος που έχουν όλοι μεμονωμένα, ειδικά εάν αξιολογηθούν στους τομείς που έχουν ασχοληθεί ιδιαίτερα ο καθένας. Όμως ανεξάρτητα από συμπάθειες, πρέπει να δούμε όσοι ενδιαφέρονται για την επιτυχία του εγχειρήματος, ποιο πρόσωπο είναι εκείνο που μπορεί να οδηγήσει την Παράταξη, στον πρωταγωνιστικό ρόλο που σημειώσαμε. Ποιο πρόσωπο από τους υποψηφίους, δεν κουβαλάει αρνητικές κομματικές περγαμηνές του παρελθόντος και την λογική των κομματικών επετηρίδων στην επιλογή και την ανάδειξή τους;  Ποιο πρόσωπο με την υποψηφιότητα του, έδωσε μια νέα δυναμική και ώθηση στο εγχείρημα; Ποιο πρόσωπο έχει μια συνεπή  επιστημονική, επαγγελματική και κοινωνική συνεισφορά στη χώρα και στην κοινωνία; Ποιο πρόσωπο έδωσε με επιτυχία δύο συνεχόμενες μάχες, στον μεγαλύτερο Δήμο της χώρας, απέναντι στον λαϊκισμό της δεξιάς και της αριστεράς ; Ποιο πρόσωπο δεν δίστασε μια κρίσιμη στιγμή για την πατρίδα να συνταχθεί με την διαφύλαξη της ευρωπαϊκής πορείας αυτής της χώρας ; Ποιο πρόσωπο έδειξε στην πράξη πως εννοεί την συλλογική και χρηστή διοίκηση, δίνοντας ρόλους στα στελέχη του με αξιοκρατία και ευθύνη ; Ποιο πρόσωπο μπορεί να οδηγήσει την επόμενη μέρα της εκλογής του Προέδρου, δυνατή και ενωμένη τη Δημοκρατική Παράταξη ; Και πολλά άλλα ερωτήματα που ο καθένας μας ανάλογα με την εμπειρία του μπορεί να θέσει και να δώσει ο ίδιος τις απαντήσεις.

Άρα, η επιλογή του Νοεμβρίου δεν μπορεί να είναι ποιος ήταν μέχρι σήμερα ο αγαπητός μας κομματικός φίλος ή ο φίλος που κάνουμε καλή παρέα.  Πρέπει ο κάθε πολίτης που ενδιαφέρεται για την ανασυγκρότηση αυτού του χώρου να κάνει μια προσωπική υπέρβαση και να σκεφτεί ως να είναι αυτός που θα καθορίσει το μέλλον της παράταξης. Και να δει κυρίως πέρα  από τις κομματικές του συμπάθειες και προσωπικές προτιμήσεις. Πρέπει να δει και να ξαναδεί την μεγάλη εικόνα. Να θέσει ερωτήματα και να προσπαθήσει να δώσει απαντήσεις. Τι θέλουμε να κάνουμε με το εγχείρημα ; Τι κόμμα θέλουμε να φτιάξουμε; Τι θέλουμε για το μέλλον της παράταξης και της χώρας ; Και αφού σταθμίσει όλους τους παράγοντες και δώσει απαντήσεις πειστικές πρώτα απ’ όλα στον εαυτό του, να επιλέξει τον κατάλληλο υποψήφιο Πρόεδρο.

23-10-2017
Κώστας Χαϊνάς, Περιφερειακός Σύμβουλος Στερεάς Ελλάδας