Πάμε γι’ άλλα….

Μια θάλασσα πλατιά η ζωή μας, άλλοτε ήρεμη φιλόξενη, ήρεμη, γαλάζια που αντικαθρεπτίζει τον ουρανό,  άλλοτε άγρια, ανταριασμένη που σε υποχρεώνει να θέσεις όλες σου τις δυνάμεις, τις αντένες σου, σε συναγερμό και εγρήγορση …
Χιλιοτραγουδισμένοι οι άνεμοι που περιδιαβαίνουν στεριές και θάλασσες, ζέφυρος και τραμουντάνα, σιρόκος, μαΐστρος, λίβας και όστρια, άλλοι  μας χαροποιούν, άλλοι  μας χαρίζουν αγαλλίαση και δροσιά, άλλοι  μας  απογοητεύουν και μας πισωγυρίζουν.
Τα πανιά μας όμως δεν τα κατεβάζουμε: τεντωμένα χέρια, βραχιόνιο και ωλένη σε αγαστή συνεργασία με τα μούσκλια, τους τένοντες τους τρικέφαλους και τους ραχιαίους,  οι φάλαγγες σφιχτά δεμένες στα σκοινιά, πλοηγούμε με καθαρό μυαλό και ζεστή καρδιά, ακόμα και κόντρα στον καιρό που μας εμποδίζει να βρούμε τα απάνεμα λιμάνια μας.
Ο αγώνας για την ζωή που έρχεται, αυτός είναι ο δικός σας αγώνας… οι στόχοι είναι δικοί σας στόχοι, ο δρόμος είναι ο δικός σας δρόμος…. Περπατήστε τον χωρίς φόβο, με πολύ πάθος και αν στραβοπατήσετε, ε δεν πειράζει… ξαναβρίσκουμε το βηματισμό μας και πάμε γι’ άλλα. Εδώ είμαστε κι εμείς….
**στα παιδιά που μόλις τελείωσαν μια δοκιμασία- στον Ανδρέα, την Ευαγγελία, την Ηρώ, τον Κωνσταντίνο, την Μυρσίνη, την Σοφία, τον Αποστόλη,  τον Γιάννη, τον Γιώργο και τόσα άλλα νέα παιδιά ανά την Ελλάδα- αυτή των Πανελλαδικών Εξετάσεων, που όλοι εμείς νομίζουμε, ότι αυτή είναι η κορυφαία πράξη της παιδείας που δίνουμε στα παιδιά μας.

************************************************************************