Τόσα ήταν τα χρόνια που μεσολάβησαν, μέχρις ότου οι τότε μαθητές και μαθήτριές του (των ετών 1958, ΄59, ΄60 και ΄61 και όχι μόνον) του Α΄ Δημοτικού Σχολείου Φερών, μαζί με άλλους συντοπίτες, ξαναβρέθηκαν και πάλι δίπλα-δίπλα όπως κάποτε στα θρανία, στην « ΒΡΑΔΙΑ ΜΝΗΜΗΣ », αφιερωμένη στον αξέχαστο Δάσκαλό τους.
Θυμήθηκαν, αναπόλησαν τα μαθητικά τους χρόνια και συγκινήθηκαν. Κάποιοι πολύ. Και δικαιολογημένα.
Σε μια σύναξη, που πλημμύρισαν την αίθουσα εκδηλώσεων οι σχολικές τους αναμνήσεις παραδομένες και ανήμπορες κάποιες στιγμές στα χειμαρρώδη συναισθήματα και δάκρυα. Όπου οι αλησμόνητες μελωδίες, τα κείμενα από τις οπερέτες, που ως δωδεκάχρονοι τότε πρωταγωνιστές ή κομπάρσοι και με ρόλους που πολλοί ακόμη και σήμερα θυμούνται, ξανατραγουδήθηκαν. Ή ακόμη ως μέλη της Φιλαρμονικής του Γυμνασίου Φερών, που με την ευκαιρία αυτή θυμήθηκαν την συμμετοχή τους στις Γυμναστικές επιδείξεις, στις παρελάσεις και αλλού…
Όλα αυτά στην εκδήλωση που διοργάνωσε ο Πολιτιστικός Σύλλογος «ΚΟΣΜΟΣΩΤΕΙΡΑ ΒΗΡΑΣ» σε συνεργασία με την Δημοτική Ενότητα Φερών, για να θυμηθούν και να τιμήσουν τον ξεχωριστό Παιδαγωγό, που σε δύσκολα χρόνια έδωσε αγώνες. Για πολλά. Για να μεταλαμπαδεύσει την γνώση στους ταπεινούς μαθητές του, να τους απαλύνει τον πόνο της φτώχειας και της ανέχειας, να τους κάνει να πιστέψουν στην καλλιτεχνική δύναμη που έκρυβαν μέσα τους, να τους εμπνεύσει και να τους μπολιάσει με ήθος, αιώνιες αξίες ζωής και δημιουργικότητα μα και κάπου-κάπου να μεταπείσει γονείς που ήθελαν το παιδί τους να σταματήσει το σχολείο λόγω αναγκών…
Πράγματα που γίνονταν όμως μόνον με ταλέντο, θέληση, φαντασία μα και κόπο. Και ενίοτε – πάντα όμως με την δίκαιη - αυστηρότητα που τον διέκρινε. Και αυτά ήταν που διέθεσε για τους μαθητές του ανιδιοτελώς ο ΙΩΣΗΦ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, χωρίς άλλο αντάλλαγμα, παρά μόνο το ότι συνεχίζει και ζει στις ψυχές των αγαπημένων του μαθητών και όλων των Φεριωτών.
Η πρόταση του αντιδημάρχου Νίκου Γκότση, να δοθεί το όνομα του αλησμόνητου Δασκάλου στην Φιλαρμονική Φερών καθώς και σε μία από τις 2 αίθουσες του Ωδείου ή και να δοθεί παράσταση με θεατρικό του έργο στα πλαίσια των «ΒΗΡΕΙΩΝ», τιμά ιδιαιτέρως και εμάς ως απογόνους του.
Ο ΙΩΣΗΦ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ μετά το Λοφάριο Σαππών και την Αλεξανδρούπολη, μετατέθηκε στην πόλη των Φερών, δίδαξε επί εκεί επί 25 χρόνια και το 1961 πήρε μετάθεση στην Θεσσαλονίκη όπου συνέχισε για άλλα 8 χρόνια το έργο του.
Την πολυτάραχη ζωή του που ίσως και να αγγίζει τα όρια κινηματογραφικού σεναρίου, καθώς και το εκπαιδευτικό, διανθισμένο και από το μεγάλο καλλιτεχνικό έργο του πατέρα μου ΙΩΣΗΦ ΝΙΚΟΛΑΪΔΗ, Επίσης την «ΒΡΑΔΙΑ ΜΝΗΜΗΣ», την εκδήλωση με το πλήθος κόσμου, με αποσπάσματα από τις οπερέτες του, ξαναπαιγμένα από τους τότε μαθητές του καθώς και τις πρωτότυπες εκτελέσεις εν μέρει από τους ΙΔΙΟΥΣ 55 χρόνια πριν, παρμένες από ηχογραφήσεις των ετών 1958 – ΄59 -΄60 και ΄61, με προσωπικές μαρτυρίες-βιώματα μαθητών του από ΄κείνα τα χρόνια.
************************************************************************
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου