
Το 1910 στην Κοπεγχάγη το Διεθνές συνέδριο των σοσιαλιστριών γυναικών , με πρόταση της Κλάρα Τσέτκιν, καθόρισε την 8η Μάρτη ως Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας.

Στις περισσότερες ανεπτυγμένες χώρες, τα κυριότερα αιτήματα των γυναικών αφορούν τις ανάγκες τους για περισσότερες ευκαιρίες στην επαγγελματική κατάρτιση, για ισότιμη συμμετοχή τους στις επιστημονικές και τεχνολογικές εξελίξεις και, επιπλέον, για μεγαλύτερη πρόσβαση στα κέντρα λήψης των αποφάσεων. Τα υψηλά ποσοστά γυναικείας ανεργίας, η άνιση μισθολογική τους μεταχείριση, το ελλιπές θεσμικό πλαίσιο υποστήριξης της εργαζόμενης μητέρας, και η περιορισμένη αναλογία συμμετοχής των γυναικών σε πολιτικά και διοικητικά αξιώματα, αποτελούν θέματα που εκκρεμούν και χρήζουν αντιμετώπισης από πολλές κοινωνίες, μεταξύ των οποίων και η ελληνική.
Σε λιγότερο προοδευτικές κοινωνίες, βέβαια, οι ανάγκες των γυναικών αφορούν, δυστυχώς, ακόμα πιο στοιχειώδη δικαιώματα, αγγίζοντας ακόμα και αυτήν την ίδια την επιβίωση, αλλά και τη μόρφωση, το δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό και την αντιμετώπισή τους ως ισότιμα και ισάξια μέλη της κοινωνίας.
Η 8η Μάρτη δεν είναι μέρα γιορτής!
Είναι μέρα τιμής και μνήμης για εκείνες τις εργάτριες που έσπασαν το φόβο τους, τολμώντας να διεκδικήσουν όσα τους ανήκαν, και για όσες άλλες τις ακολούθησαν αργότερα!
Είναι μέρα υπόσχεσης για νέους αγώνες των εργαζόμενων γυναικών του σήμερα!
Η φετινή Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας ας γίνει η απαρχή για την καλλιέργεια μιας νοοτροπίας ισότητας, και κυρίως μη-βίας, μεταξύ των δύο φύλων, για μια κοινωνία με ηθική και αξίες, που μπορεί να απαντήσει στα κρίσιμα αδιέξοδα, που βάζουν σκόπιμα καθημερινά στη ζωή μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου