Οι ταραντούλες συγκαταλέγονται στις πιο μεγάλες, πρωτόγονες και διάσημες αράχνες. Πώς όμως αυτά τα τριχωτά ζωύφια έρπουν σε κάθετες, ολισθηρές επιφάνειες;
Ειδικοί στις αράχνες λένε ότι, όταν θέλουν να σκαρφαλώσουν, οι ταραντούλες –πολύ βαριές για να στηριχτούν σε κολλώδεις τρίχες στα πόδια τους– εκκρίνουν από τα πόδια τους μετάξι για να μη γλιστρήσουν. Άλλοι υποστηρίζουν ότι το μετάξι εκκρίνεται μόνο από τα κοιλιακά εξαρτήματα – τα πόδια απλά το κατανέμουν όταν οι ταραντούλες βρίσκονται σε κάθετη επιφάνεια.
Η Κλερ Ριντ, βιολόγος στο Πανεπιστήμιο του Νιούκασλ, και οι συνάδελφοί της μελέτησαν διάφορα είδη ταραντούλας, περιλαμβανομένης μιας Grammostola rosea (πάνω). Την τοποθέτησαν σε γυάλινο δοχείο επενδυμένο εσωτερικά με γυάλινες πλάκες μικροσκοπίου. Όταν έγερναν ή σκουντούσαν το δοχείο, η αράχνη γλιστρούσε αλλά κρατιόταν. Ένα βίντεο επαλήθευσε ότι μόνο τα πόδια της είχαν αγγίξει τις πλάκες αφήνοντας ίχνη μεταξιού. Στο τέλος οι ερευνητές εξέτασαν λεπτομερώς εξωσκελετούς από εκδύσεις: τα πόδια έφεραν ίχνη μεταξιού και κάτι μικροσκοπικά «ακροφύσια».
Αν και ορισμένοι ειδικοί είναι ακόμα σκεπτικοί όσον αφορά τα συγκεκριμένα ακροφύσια, η Ριντ συνεχίζει ακάθεκτη τις έρευνές της. Θέλει να ανακαλύψει αν τα ακροφύσια υπάρχουν και σε ανήλικες ταραντούλες ή και σε άλλα είδη αράχνης.
ΠΗΓΗ: nationalgeographic.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου