ΜΙΑ απόδραση απ’ την επικαιρότητα με αποχή απ’ το θεματολόγιό μας, μέχρι να τα βρουν(;) τα κόμματα και ν’ ακούσουν οι εθνοπατέρες μας τον επιθανάτιο(;) ρόγχο της Πατρίδας μας.
ΕΧΕΙ την ιστορία της η Ευρώπη. Με τους δυο ευρωπαϊκούς της πολέμους, κι ας τους είπαμε παγκόσμιους. Πριν κλείσει τις πληγές της απ’ τον πρώτο, ήρθε ο δεύτερος κι ακόμα να σταθεί στα…κράτη της. Με τους υπερατλαντικούς της Συμμάχους να την ελέγχουν με θεσμούς «made in USA». Κι αν ΟΗΕ και ΝΑΤΟ ιδρύθηκαν για την ειρήνη στον κόσμο, έγιναν και για τα μάτια του κόσμου. Τη βομβάρδισαν όταν «χρειάστηκε», την «έσωσαν» όταν τους χρειάστηκε.
ΚΑΙ τι συγκλόνιζε την Ευρώπη, μετά τον πόλεμο και τις βαθιές πληγές του στο κορμί και στην ψυχή της; Τι βασάνιζε τους λαούς που τα’ δωσαν όλα πολεμώντας κι έκλαιγαν στις εκατόμβες, γιατί «δεν τα βρήκαν» μεταξύ τους οι μεγάλοι; Η φτώχια που σκοτώνει τις ιδέες. Τα ερείπια που δεν ξαναγίνονται πόλεις, δρόμοι κι εργοστάσια χωρίς ξένη βοήθεια.
ΑΥΤΟΙ, λοιπόν, οι μακρινοί προστάτες σε ρόλο διαφωτιστή ανέλαβαν την μεταπολεμική ανόρθωση της Ευρώπης. Για να γίνει η φτώχια της φτώχια μισή, τυλιγμένη με την «ιδεολογία» των υπερπόντιων «συμμάχων, φίλων και προστατών» της.
ΜΕ ποιους είχαν να κάνουν οι Αμερικάνοι, μεταπολεμικά; Τι έκανε τους Δυτικούς να μην κοιμούνται από αγωνία και να βλέπουν εφιάλτες; Η θέα των «Ανατολικών» με τα δόντια των μπολσεβίκων έτοιμα να κατασπαράξουν τον αντίπαλο, δένοντας τους λαούς στο δικό τους ιδεολογικό άρμα. Όλα συνοψίζονται σε μια λέξη «μαγική» που άναβε φωτιές που ζέσταιναν κι άλλους τους τρόμαζαν. Σε σκηνικό ψυχρού πολέμου που θα’ ρχιζε με τη Γιάλτα και θα τέλειωνε(;) με την κατάρρευση των καθεστώτων του μισού πλανήτη.
ΚΟΜΟΥΝΙΣΜΟΣ κι από πίσω του το άρμα του αντικομουνισμού. Και σφήνωσαν στης Ευρώπης το μυαλό την ιδέα πως αν διάλεγε μονάχη, θα «κινδύνευε». Θα την έχαναν οι Αμερικάνοι, αν το δείγμα της φιλίας τους δεν ήταν πειστικό, θα την κέρδιζε ο αντίπαλος με την ιδεολογία του να κάνει (τότε) θραύση κι έχε γεια Ευρώπη χωρίς το…Σχέδιο Μάρσαλ!
ΜΑΖΕΨΑΝ, λοιπόν, το χρήμα, δανείστηκαν το όνομα του στρατηγού, φτιάξαν τη λίστα των κρατών που «κινδύνευαν» μη πέσουν στο στόμα της «Κόκκινης Αρκούδας», έστειλαν τους σάκους με τα δις και πλημμύρισε με δολάρια η Ευρώπη. Πήραν οι άλλοι χρήμα με ουρά για ανοικοδόμηση, πήραμε ‘μείς, πήραν οι Τούρκοι, αλλά για λόγους…εθνικούς. Και τι απόγιναν τα δολάρια του «Σχεδίου» στα χέρια της…ημετέρας «εθνικοφροσύνης»;
Αντικομουνισμός με μυστικά κονδύλια και φανερούς φύλακες μη πλακώσουν μπολσεβίκοι.
ΓΙΑΤΙ τα γράφουμε, πώς τα θυμηθήκαμε; Γιατί σύγχρονοι ευήθεις και ανιστόρητοι μιλούν (και ελπίζουν) για ένα σωτήριο «Σχέδιο Μάρσαλ»(!), σαν…εκείνο. Χωρίς την αιτία που το γέννησε(!!).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου