Του Θανάση Νικολαΐδη.
ΑΥΤΟΙ δεν κοιμούνται από αγωνία κι εμείς, νομίζουν, πως…ξενυχτάμε μαζί τους. Τρελάθηκαν με την άνοδο κάποιοι «μικροί», στα πρόθυρα νευρικής κρίσης οι «μεγάλοι» κι όλοι ονειρεύονται. Κι άμα…σιάξει την ψήφο του ο ψηφοφόρος και γίνει το θαύμα, θα δεις μιαν απ’ τα ίδια και πορεία ξανά «προς τη…δόξα».
ΔΕΝ είδαν και δεν πρόσεξαν που το καράβι πήγαινε στα βράχια. Και είναι οι ίδιοι που δεν τους καίγονταν καρφί για τη νοοτροπία και τα «έργα» μεγαλοσυνδικαλιστών, που δεν έδωσαν πεντάρα για συνεταιρισμούς σε χέρια «βλαχαντερών» (που γίναν’ πλούσιοι), για τη διάχυτη μίζα και για το εγκληματικό φακελάκι.
ΚΑΙ τώρα; Ας αφήσουμε τους «κλασικούς» με την αλαζονεία τους. Χορτάσαμε από δικομματισμό και «φίρμες», καιρός για…δικομματισμό συνασπισμών (κεντροδεξιά-κεντροαριστερά), με καινούριους, σεμνούς της πολιτικής και ταπεινούς των κομμάτων.
Και; Τρομάξαμε στη θέα των νέων αλαζόνων. Με το τουπέ του ο κ. Τσίπρας κουνώντας τα πόδια του πριν ανέβει στ’ άλογο, με το θράσος της κάποια γλωσσοκοπάνα ονόματι Δούρου, με το «όχι σε όλα» και για μεγαλύτερα ποσοστά(!) η Αλέκα, και η Ελλάδα αγκομαχάει. Κι όπως πάει το πράμα, θα το φάμε το κεφάλι μας συνολικά, πανελλαδικά και εθνικά, αλλά μην ελπίζεις πως θα επιμερίσεις ευθύνες στο χάος από λόγια και ψευτιές, στη θολούρα της πολιτικής, στα κόμματα με (κάποιους) αρχηγούς που παίζουν με τη φωτιά.
ΤΟΥΣ ζητάς να κυβερνήσουν και το αρνούνται. Με όρους…δυσβάστακτους για τον «εχθρό» κι ας μην προσφέρονται για κάτι τέτοια οι καιροί. Ωστόσο, καλύτερα να αντιπολιτεύεσαι προσωρινά είτε μόνιμα (όρα ΚΚΕ), παρά να κυβερνάς σε χαλεπούς και «επικινδύνους» καιρούς. Τους «παρακαλάς» να συγκυβερνήσουν και ξεφουρνίζουν αφέλειες κρύβοντας μύχιες σκέψεις για ελπιδοφόρα ποσοστά και για προσδοκώμενους εκλογικούς θριάμβους. Κι εμείς που περιμένουμε τους Στρατούληδες να βάλουν τάξη στο μυαλό τους και το ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνήσει; Άδικος κόπος και λάθος προσμονή. Θα γίνουν(;) εκλογές, θα αυξήσουν τα ποσοστά τους κι ύστερα «θα την κάνουν». Ξανά τα νεροπίστολα για κανονιές και η ζωή θα συνεχίζεται. Μ’ αυτούς που θα’ χουν απομείνει απ’ το ανελέητο κυνήγι των ξένων που δεν μας αγαπούν…παράφορα για να πετάξουν το σωσίβιο.
ΜΕ την πρόσφατη ετυμηγορία του ο λαός «ανάγκασε» τον ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνήσει και τα παλικάρια του απέδρασαν. Με τεχνητά εμπόδια που μυστικά κουβάλαγαν στην κόρφο και τα’ στησαν μη δουν την ταραχή τους. Πυροβολούν με άνεση κοιτώντας πίσω, ωστόσο,
«Αν πυροβολήσεις το παρελθόν με πιστόλι, το μέλλον θα σε εκδικηθεί με κανόνι».
ΑΥΤΟΙ δεν κοιμούνται από αγωνία κι εμείς, νομίζουν, πως…ξενυχτάμε μαζί τους. Τρελάθηκαν με την άνοδο κάποιοι «μικροί», στα πρόθυρα νευρικής κρίσης οι «μεγάλοι» κι όλοι ονειρεύονται. Κι άμα…σιάξει την ψήφο του ο ψηφοφόρος και γίνει το θαύμα, θα δεις μιαν απ’ τα ίδια και πορεία ξανά «προς τη…δόξα».
ΔΕΝ είδαν και δεν πρόσεξαν που το καράβι πήγαινε στα βράχια. Και είναι οι ίδιοι που δεν τους καίγονταν καρφί για τη νοοτροπία και τα «έργα» μεγαλοσυνδικαλιστών, που δεν έδωσαν πεντάρα για συνεταιρισμούς σε χέρια «βλαχαντερών» (που γίναν’ πλούσιοι), για τη διάχυτη μίζα και για το εγκληματικό φακελάκι.
ΚΑΙ τώρα; Ας αφήσουμε τους «κλασικούς» με την αλαζονεία τους. Χορτάσαμε από δικομματισμό και «φίρμες», καιρός για…δικομματισμό συνασπισμών (κεντροδεξιά-κεντροαριστερά), με καινούριους, σεμνούς της πολιτικής και ταπεινούς των κομμάτων.
Και; Τρομάξαμε στη θέα των νέων αλαζόνων. Με το τουπέ του ο κ. Τσίπρας κουνώντας τα πόδια του πριν ανέβει στ’ άλογο, με το θράσος της κάποια γλωσσοκοπάνα ονόματι Δούρου, με το «όχι σε όλα» και για μεγαλύτερα ποσοστά(!) η Αλέκα, και η Ελλάδα αγκομαχάει. Κι όπως πάει το πράμα, θα το φάμε το κεφάλι μας συνολικά, πανελλαδικά και εθνικά, αλλά μην ελπίζεις πως θα επιμερίσεις ευθύνες στο χάος από λόγια και ψευτιές, στη θολούρα της πολιτικής, στα κόμματα με (κάποιους) αρχηγούς που παίζουν με τη φωτιά.
ΤΟΥΣ ζητάς να κυβερνήσουν και το αρνούνται. Με όρους…δυσβάστακτους για τον «εχθρό» κι ας μην προσφέρονται για κάτι τέτοια οι καιροί. Ωστόσο, καλύτερα να αντιπολιτεύεσαι προσωρινά είτε μόνιμα (όρα ΚΚΕ), παρά να κυβερνάς σε χαλεπούς και «επικινδύνους» καιρούς. Τους «παρακαλάς» να συγκυβερνήσουν και ξεφουρνίζουν αφέλειες κρύβοντας μύχιες σκέψεις για ελπιδοφόρα ποσοστά και για προσδοκώμενους εκλογικούς θριάμβους. Κι εμείς που περιμένουμε τους Στρατούληδες να βάλουν τάξη στο μυαλό τους και το ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνήσει; Άδικος κόπος και λάθος προσμονή. Θα γίνουν(;) εκλογές, θα αυξήσουν τα ποσοστά τους κι ύστερα «θα την κάνουν». Ξανά τα νεροπίστολα για κανονιές και η ζωή θα συνεχίζεται. Μ’ αυτούς που θα’ χουν απομείνει απ’ το ανελέητο κυνήγι των ξένων που δεν μας αγαπούν…παράφορα για να πετάξουν το σωσίβιο.
ΜΕ την πρόσφατη ετυμηγορία του ο λαός «ανάγκασε» τον ΣΥΡΙΖΑ να κυβερνήσει και τα παλικάρια του απέδρασαν. Με τεχνητά εμπόδια που μυστικά κουβάλαγαν στην κόρφο και τα’ στησαν μη δουν την ταραχή τους. Πυροβολούν με άνεση κοιτώντας πίσω, ωστόσο,
«Αν πυροβολήσεις το παρελθόν με πιστόλι, το μέλλον θα σε εκδικηθεί με κανόνι».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου